คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 414/2492

แร่ที่จำเลยร่อน, มี และซื้อโดยฝ่าฝืนกฎหมายจะถูกริบหรือไม่นั้น ต้องวินิจฉัยตามกฎหมายว่าด้วยการทำเหมืองแร่ จะนำกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 27 มาใช้หาได้ไม่ กฎหมายเรื่อง การทำเหมืองแร่ ไม่ได้บัญญัติให้ริบ.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่อนแร่ มีแร่ และซื้อแร่ฝ่าฝืนกฎหมาย ขอให้ลงโทษและริบแร่ของกลาง ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.การทำเหมืองแร่ ๒๔๖๑ มาตรา ๗,๑๒ พ.ร.บ.การทำเหมืองแร่แก้ไขเพิ่มเติม ๒๔๗๔ มาตรา ๕,๒๐ พ.ร.บ.ว่าด้วยวิธีการเก็บค่าภาคหลวงแร่ ๒๔๘๖ มาตรา ๑๔,๑๖ พ.ร.บ.สำรวจปริมาณแร่ดีบุกในครอบครอง พ.ศ. ๒๔๘๙ มาตรา ๕,๑๐ ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๕๙ คงปรับ ๓๑๐ บาท และคืนแร่ของกลางแก่จำเลย

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า แร่ของกลางจะถูกริบหรือไม่นั้นต้องวินิจฉัยตามกฎหมายเรื่องการทำเหมืองแร่ จะนำ ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๒๗ มาใช้หาได้ไม่ กฎหมายเรื่องการทำเหมืองแร่ไม่ได้บัญญัติให้ริบ

พิพากษายืน.