คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 416/2478

ฟ้องซ้ำ ศาลพิพากษาไว้แล้วในคดีเรื่องหนึ่งว่าพินัยกรรม์ผิดแบบใช้ไม่ได้ตามกฎหมายแล้วโจทก์อีกคนหนึ่งกลับมาฟ้องจำเลยในคดีก่อนนั้นอีกขอให้ทำลายพินัยกรรม์ฉะบับเดียวกันนั้นโดยมิได้ขอให้จำเลยส่งทรัพย์หรือแสดงข้อขัดข้องในการที่จะเข้าจัดการทรัพย์ไม่ได้ด้วยวิธีใด ๆ ดังนี้เป็นฟ้องซ้ำ ไม่ควรรับไว้พิจารณา อำนาจฟ้อง ข้าหลวงประจำจังหวัดมีอำนาจฟ้องคดีเกี่ยวกับทรัพย์มฤดกของพระภิกษุได้เพียงไร

(หมายเหตุ. ได้เสนอประชุมใหญ่เรื่องอำนาจฟ้องแต่ที่ประชุมยังไม่วินิจฉัย)

คดีนี้เนื่องมาจากคดีที่ ย.เป็นโจทก์ฟ้องจำเลยขอให้ทำลายพินัยกรรม์ที่ ส.เจ้าอธิการวัดแหลมใต้ทำยกทรัพย์ให้จำเลย แลศาลได้พิพากษาว่าพินัยกรรม์ที่ ส.ทำนั้นอ่านเพียง ๒ ครั้งและ ส.มรณภาพภายในกำหนด ๑ เดือนใช้ไม่ได้ตามกฎหมายให้ยกฟ้องของ ย.เสีย คดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์จึงมาฟ้องคดีนี้ขอให้ทำลายพินัยกรรม์ของ ส.ซึ่งทำยกทรัพย์ให้จำเลยอีกเพื่อโจทก์จะได้จัดการในเรื่องทรัพย์ของ ส.ต่อไป

ศาลล่างทั้ง ๒ เห็นว่าโจทก์มีอำนาจฟ้องคดีนี้ได้ตาม พ.ร.บ.ระเบียบราชการบริหารแห่งพระราชอาณาจักร์สยาม พ.ศ.๒๔๗๖ และเห็นว่าพินัยกรรม์ใช้ไม่ได้ตามกฎหมาย จึงพิพากษาให้ทำลายพินัยกรรม์ฉะบับนั้นเสีย

ศาลฎีกาเห็นว่าศาลได้ชี้ขาดไว้แล้วในคดีที่ ย.เป็นโจทก์ฟ้องจำเลยว่าพินัยกรรม์ที่ ส.ทำใช้ไม่ได้ โจทก์ก็ได้ทราบแล้วกลับมาฟ้องเพียงแต่ขอให้ทำลายพินัยกรรม์อย่างเดียว มิได้ขอให้จำเลยส่งทรัพย์หรือแสดงข้อขัดข้องในการที่จะเข้าจัดการทรัพย์ไม่ได้ด้วยเหตุที่จำเลยขัดขวางหรืออย่างไร เมื่อโจทก์ฟ้องขอให้ทำลายพินัยกรรม์ซึ่งศาลได้เคยพิพากษาในคดีก่อนแล้วว่าเป็นพินัยกรรม์ที่ใช้ไม่ได้ซ้ำกันดังนี้ ฟ้องของโจทก์ก็ไม่เป็นฟ้องที่ควรรับไว้พิจารณา จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์