คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 422/2491

จำเลยทราบดีว่านักโทษจะหนีออกจากเรือนจำ จำเลยจึงนำรถยนต์ไปคอยรับตรงที่นักโทษจะหนีออกมา เมื่อนักโทษหนีออกมาจากเรือนจำแล้ว จำเลยรับนักโทษเหล่านั้นขับหนีไปดังนี้นับว่าเป็นการอุปการะให้หนีได้ ต้องมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 165

ได้ความว่า พวกนักโทษได้หนีจากเรือนจำโดยมีรอยเจาะกำแพงและจำเลยนี้ได้นำรถยนต์มาจอดคอยอยู่แถวใกล้ ๆ เรือนจำในเวลาเช้าตั้ง 2-3 วันพอนักโทษหนีออกจากเรือนจำได้ ก็มาขึ้นรถยนต์ที่จำเลยนำมาแล้วขับหนีไป

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษ จำเลยตามกฎหมายอาญา มาตรา 165

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ลงโทษตามมาตรา 165

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อที่จำเลยฎีกาว่า นักโทษได้หนีพ้นเรือนจำแล้วจะเอาผิดจำเลยตามมาตรา 165 ไม่ได้นั้น ความข้อนี้ตามพฤติการณ์ที่ได้ความฟังได้ว่า จำเลยรู้ดีว่า นักโทษจะหนีออกทางนั้น จำเลยจึงได้นำรถไปคอยรับ นับว่าเป็นการอุปการะให้หนีได้ตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 165 จึงพิพากษายืน