คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 424/2483

กล่าวในฟ้องว่าได้ที่พิพาทมาโดยทางก่อสร้างแต่นำสืบว่าพ่อตายกให้เช่นนี้เมื่อความจริงปรากฏว่าโจทก์ได้ครอบครองที่มาโดยเจตนาถือสิทธิเป็นเจ้าของเป็นเวลาติดต่อกันกว่าสิบปีแล้วโจทก์ย่อมได้กรรมสิทธิ์ตาม ม. 1382 ไม่เรียกว่าโจทก์สืบไม่สมฟ้องหรือสืบ++ยกฟ้อง

ได้ความว่าโจทก์ฟ้องว่าโจทก์ได้ที่รายพิพาทโดยโจทก์ก่นสร้างถือสิทธิ์เป็นเจ้าของครอบครองมากกว่า ๒๐ ปี เวลานำสืบ โจทก์นำสืบว่า พ่อตายกที่รายพิพาทให้และได้ปกครองโดยอำนาจปรปักษ์มาช้านาน

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เชื่อพะยานโจทก์ตามที่นำสืบ จึงพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี

จำเลยฎีกาว่าโจทก์นำสืบถึงมูลเหตุซึ่งได้ที่พิพาทมาต่างกับฟ้อง ชื่อว่าสืบไม่สมฟ้องเป็นการสืบนอกฟ้อง

ควรพิพากษายกฟ้องศาลฎีกาเห็นว่า ข้อที่โจทก์นำสืบถึงเหตุซึ่งได้ที่รายนี้มาต่างกับฟ้อง ไม่ใช่ข้อสำคัญเพราะโจทก์จะได้มาโดยทางก่นสร้างหรือโดยอะไรก็ตามเป็นเพียงมูลที่มาแห่งข้ออ้างที่ว่า โจทก์ได้ใช้สิทธิ์ครอบครองเป็นเจ้าของมากว่า ๒๐ ปี แล้วต่างหาก แม้จะเป็นเรื่องโจทก์แย่งเขาเอาดื้อ ๆ แลครอบครองโดยเจตนาเป็นเจ้าของติดต่อกันแม้เพียง ๑๐ ปี โจทก์ก็ได้ กรรมสิทธิ์ตาม ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๑๓๘๒ จึง พิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสองที่ชี้ขาดว่าโจทก์ได้กรรมสิทธิ์ในที่ พิพาทตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๑๓๘๒