คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 424/2502

การที่จำเลยซึ่งอยู่ต่างจังหวัดมีจดหมายล่วงหน้าถึงนายอำเภอซึ่งเป็นกรรมการตรวจคัดเลือกทหารอยู่ด้วยคนหนึ่งว่าจำเลยป่วยมาให้คณะกรรมการตรวจคัดเลือกไม่ได้ เพื่อให้แจ้งต่อคณะกรรมการด้วยนั้นถือได้ว่าจำเลยได้จัดให้มีผู้แทนมาแจ้งต่อคณะกรรมการตรวจคัดเลือกในวันตรวจคัดเลือกตามความหมายของ มาตรา16 แล้ว จำเลยย่อมได้รับการยกเว้นโทษตาม มาตรา27(7) แห่งพระราชบัญญัติรับราชการทหาร พ.ศ.2497 ส่วนการที่นายอำเภอหลงลืมไม่ได้แจ้งต่อคณะกรรมการตรวจคัดเลือกทหารนั้นมิใช่ความผิดของจำเลย

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยหลีกเลี่ยงขัดขืนไม่มาให้คณะกรรมการตรวจคัดเลือกเป็นทหารเข้ากองประจำการตามวันเวลาและสถานที่ตามหมายเรียกโดยไม่มีเหตุยกเว้นตามกฎหมาย ขอให้ลงโทษตาม พระราชบัญญัติรับราชการทหารพ.ศ. 2497 มาตรา 27, 45

ศาลชั้นต้นสอบโจทก์จำเลยแล้ว ได้ความว่า ระหว่างป่วยอยู่ต่างจังหวัดจำเลยเกรงจะมาให้คณะกรรมการตรวจคัดเลือกไม่ทัน จำเลยจึงได้มีจดหมายล่วงหน้าถึงนายอำเภอ ซึ่งเป็นกรรมการตรวจคัดเลือกทหารอยู่ด้วยคนหนึ่ง ว่าจำเลยป่วย มาให้คณะกรรมการตรวจคัดเลือกไม่ได้ เพื่อให้แจ้งต่อคณะกรรมการด้วย ครั้นถึงวันตรวจคัดเลือกนายอำเภอลืมแจ้งคณะกรรมการและจำเลยก็มาไม่ได้เพราะยังไม่หายป่วย

ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลล่างทั้งสองให้ยกฟ้องโจทก์ โดยศาลฎีกาเห็นว่า ตามข้อเท็จจริงที่กล่าวข้างต้น ถือได้ว่า จำเลยได้จัดให้มีผู้แทนมาแจ้งต่อคณะกรรมการตรวจคัดเลือกในวันตรวจคัดเลือกตามความหมายของมาตรา 16 และจำเลยควรได้รับการยกเว้นโทษตามมาตรา 27(7) แห่ง พระราชบัญญัติรับราชการทหาร พ.ศ. 2497 การที่นายอำเภอหลงลืมไม่ได้แจ้งต่อคณะกรรมการตรวจคัดเลือกทหารนั้น ไม่ใช่ความผิดของจำเลย