คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 425/2495

โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่า ศาลชั้นต้น พิพากษาให้ยกฟ้อง โดยอ้างว่าโจทก์ยังมิได้บอกเลิกสัญญาเช่า ศาลอุทธรณ์ พิพากษาให้ยกคำ พิพากษาศาลชั้นต้น ให้พิจารณา พิพากษาใหม่ ดังนี้ คู่ความจะฎีกาได้แต่เฉพาะผัญหาข้อกฎหมายที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยไว้เท่านั้น

ผู้พิพากษาพิจารณาในศาลชั้นต้นบันทึกไว้ว่า "ขอรับรองว่า ข้อเท็จจริงในคดีนี้มีเหตุสมควรจะอ้างประกอบฎีกาได้" ดังนี้ คำบันทึกเช่นนี้ มีความหมายไปในทางอื่น มิใช่รับรองให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าของโจทก์

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกคำพิพากษา ศาลชั้นต้นให้พิจารณา พิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้คู่ความจะฎีกาได้แต่เฉพาะข้อกฎหมายที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยไว้ แต่ฎีกาของจำเลยไม่ใชาปัญหาข้อกฎหมาย ผู้พิพากษาพิจารณาในศาลชั้นต้นบันทึกไว้ว่า "ขอรับรองว่า ข้อเท็จจริงในคดีนี้มีเหตุสมควรจะอ้างประกอบฎีกาได้" คำบันทึกเช่นนี้มีความหมายไปในทางอื่น ไม่ใช่ รับรองให้ฎีกาปัญหาข้อเท็จจริง

ศาลฎีกาจึงไม่รับฎีกาจำเลยไว้พิจารณา ให้ยก