โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลย ฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙.
จำเลยต่อสู้ว่า กระทำโดยป้องกันตัว ฯลฯ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๕๐ จึงให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์,
ศาลอุทธรณ์ พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๕๑ ประกอบด้วยมาตรา ๕๕ วางโทษจำคุก ๗ ปี ลดมาตรา ๕๕
กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ๓ ปี ๖ เดือน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ได้ความว่านายเส็งผู้ตายเป็นนักเลงโตบ้านส้อง คืนวันโจทก์หา มีหนังตะลุงประชันโรงที่ตลาด
บ้านส้อง เวลาประมาณ ๒๓.๐๐ น. เศษ นายเส็งเสพย์สุราเมาพูดว่า ใครจะใหญ่กว่าใคร และตรงเข้าถีบถูกหน้าจำเลย
ขณะนั่งดูหนังตะลุงอยู่ล้มลง แล้วโดดข้ามจำเลยไป จำเลยลุกขึ้นพอดีนายเส็งหันกลับมา จำเลยก็ใช้มีดคู่ปลายแหลมเล่ม
ของกลาง แทงนายเส็งถูกตรงใต้ชายโครงขวาซี่ที่สุด แผลกว้าง ๑ ซ.ม. ครึ่ง ลึกเข้าไปในช่องท้อง ๗ ซ.ม. นายเส็งตาย
เพราะพิษบาดแผล เมื่อ ๑๔. น. วันรุ่งขึ้น.
ตามข้อเท็จจริงดังนี้ เห็นว่าจำเลยนั่งดูหนังตะลุงอยู่ดี ๆ ผู้ตายซึ่งเสพย์สุราเมาเข้าถีบหน้าจำเลยแล้วโดดข้าม พอจำเลย
ลุกขึ้นไปผู้ตายก็หันกลับมา ชวนให้น่าเชื่อว่า หันมาเพื่อจะทำร้ายจำเลยอีก ผู้ตายเป็นนักเลงโต อาจมีอาวุธติดตัวอยู่ก็ได้
แม้จำเลยจะไม่รู้ว่า ผู้ตายมีอาวุธอะไรก็เป็นเวลากระทันหันจวน+ ฉะนั้นการที่จำเลยใช้มีดของกลางแทงผู้ตายไปในขณะ
นั้น จึงฟังได้ว่า เป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ.
จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์.