คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 435/2479

หนังสือกู้หายไปโดยถูกลัก ผู้ให้กู้นำพะยานบุคคลมาสืบได้ หลักวินิจฉับในกรณีที่ฟังว่าได้กู้กันจริงแลสัญญากู้หายไปจริง ผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์ฟังแถลงคารม 3 นายแต่นาย 1 ถูกปลดก่อนประชุมปรึกษาคดี จึงคงลงนามในคำพิพากษา 2 นายนั้น นับว่าเป็นคำพิพากษาที่ชอบด้วยกฎหมายแล้ว

โจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้จากจำเลยแต่กล่าวว่าสัญญากู้หายไปโดยถูกลัก โจทก์ระบุเดือนที่ถูกลักผิดไป 1 เดือน แต่การนำสืบถึงสัญญาหายนั้นตรงตามคำตราสิน

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อแตกต่างเพียงเท่านั้น ไม่ทำให้คดีของโจทก์เสียไป และวินิจฉัยถึงพฤติการณ์แวดล้อมทั่วไปว่า จำเลยกู้เงินโจทก์ไปจริง ส่วนข้อที่จำเลยคัดค้านว่าผู้พิพากษาศาลอุทธรณ์นั่งฟังแถลงคารม 3 นายแต่ลงนามในคำพิพากษาเพียง 3 นายนั้น ศาลฎีกากล่าวว่าผู้พิพากษาอีกคน 1 ถูกปลดออกจากราชการก่อนประชุมปรึกษาคดี การลงนามเพียง 1 นายนั้นเป็นองค์คณะชอบด้วยกฎหมายแล้ว จึงพิพากษาให้จำเลยใช้เงินแก่โจทก์ ยืนตามศาลอุทธรณ์