คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 436/2486

สาลเดิมถือว่าเปนหน้าที่โจทนำสืบก่อนแล้วไห้จำเลยชนะคดีสาลอุธรน์เห็นว่าเปนหน้าที่โจทสืบก่อนถือเอาตามที่จำเลยยอมรับเปนผู้นำสืบก่อน แต่คงไห้จำเลยชนะคดีดังนี้ แม้โจทจะดีกาว่าเปนหน้าที่จำเลยนำสืบ ก็ไม่มีผลเปลี่ยนแปลง ดีกาย่อมตกไป

โจทฟ้องว่าที่พิพาทเปนของโจท จำเลยคัดค้านไนการที่โจทขอโฉนด จึงขอไห้สาลสั่งห้าม

โจทแถลงว่าเปนหน้าที่จำเลยสืบก่อน สาลได้สอบคามจำเลยแล้ว จำเลยยอมนำสืบก่อน

สาลชั้นต้นพิพากสาว่าเปนหน้าที่โจทสืบก่อน แล้วฟังว่าโจทสืบไม่สมไห้ยกฟ้อง

โจทอุธรน์ สาลอุธรน์เห็นว่าเปนการที่โจทสืบก่อนแต่จำเลยยอมสืบก่อน จึงวินิฉัยพยานจำเลยก่อน แล้วพิจารนาพยานโจท เห็นว่าจำเลยสืบสม จึงพิพากสายืน

โจทดีกาว่า เปนหน้าที่ไนการสืบก่อน

สาลดีกาเห็นว่าสาลอุธรน์วินิฉัยพยานจำเลยอ่อนโดยถือเอาการนำสืบตามที่คู่ความตกลงกัน ฉนั้นแม้สาลดีกาเห็นด้วยข้อดีกาของโจทก็ไม่ทำไห้คดีเปลี่ยนแปลง เพราะสาลอุธรน์วินิฉัยตรงความประสงค์ของโจทแล้วจึงพิพากสายืน.