คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 437/2518

ตามประมวลรัษฎากรมาตรา 118 ตราสารใดที่ไม่ปิดอากรแสตมป์ให้บริบูรณ์เพียงแต่จะใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งมิได้เท่านั้น หาได้บัญญัติว่าตราสารเช่นว่านั้นไม่สมบูรณ์อย่างใดไม่ โจทก์จำเลยตกลงท้ากันขอให้ศาลวินิจฉัยประเด็นเดียวว่า สัญญาซื้อขายเอกสารหมาย จ.1 สมบูรณ์ตามกฎหมายหรือไม่ มิได้ท้ากันว่าจะรับฟังเป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งได้หรือไม่ ดังนั้นที่จำเลยฎีกาโต้แย้งว่าสัญญาซื้อขายไม่สมบูรณ์เพราะมิได้ปิดอากรแสตมป์ จึงเป็นข้ออ้างที่ไม่ถูกต้อง

ที่พิพาทเป็นที่ดินมือเปล่ายังไม่มีหนังสือรับรองการทำประโยชน์ การซื้อขายจึงไม่อาจกระทำโดยการทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ได้ ฉะนั้นการซื้อขายที่ดินที่พิพาทตามเอกสารหมาย จ.1 จึงมีผลสมบูรณ์ที่จะให้ผู้ขายส่งมอบที่ดินที่ครอบครองให้แก่ผู้ซื้อตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1378 แล้ว สัญญาซื้อขายเอกสารหมาย จ.1 จึงสมบูรณ์ตามกฎหมาย

โจทก์ฟ้องว่าโจทก์ซื้อที่พิพาทจากจำเลย จำเลยสละและมอบการครอบครองให้โจทก์แล้วได้ขอเช่าจากโจทก์ เมื่อครบกำหนดการเช่าโจทก์ให้จำเลยทำสัญญาเช่ากับโจทก์ จำเลยไม่ยอมทำและยังคงทำการเพาะปลูกในที่พิพาทและไม่ชำระค่าเช่าโจทก์จึงให้จำเลยออกจากที่พิพาท จำเลยไม่ยอมออก ขอให้บังคับจำเลยและบริวารออกจากที่พิพาท

จำเลยให้การว่าจำเลยไม่เคยขายที่พิพาทให้โจทก์หรือเช่าที่พิพาทจากโจทก์สัญญาซื้อขายตามฟ้องไม่ชอบด้วยกฎหมาย เพราะไม่มีพยานรับรองให้ครบถ้วน

ในวันนัดสืบพยานโจทก์ จำเลยแถลงรับว่าที่พิพาทเป็นที่ดินมือเปล่ายังไม่มี ส.ค.๑ หรือ น.ส.๓ จำเลยขายที่พิพาทให้โจทก์ตามสัญญาซื้อขายหมาย จ.๑ และได้เช่าจากโจทก์จริง โจทก์จำเลยตกลงท้ากันขอให้ศาลวินิจฉัยประเด็นเดียวว่าเอกสารหมาย จ.๑ สมบูรณ์ตามกฎหมายหรือไม่ หากศาลวินิจฉัยว่าเป็นเอกสารสมบูรณ์ จำเลยยอมแพ้ แต่ถ้าศาลวินิจฉัยว่าเอกสารหมาย จ.๑ ไม่สมบูรณ์ โจทก์ยอมแพ้

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่าสัญญาซื้อขายหมาย จ.๑ สมบูรณ์ตามกฎหมายพิพากษาขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่พิพาท

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ปัญหาที่จำเลยฎีกาว่า สัญญาซื้อขายตามเอกสารหมาย จ.๑ ที่โจทก์ส่งศาลไม่ปิดอากรแสตมป์จึงไม่สมบูรณ์ตามกฎหมายนั้น ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตามประมวลรัษฎากร มาตรา ๑๑๘ ตราสารใดที่ไม่ปิดอากรแสตมป์ให้บริบูรณ์เพียงแต่จะใช้เป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งมิได้เท่านั้น ประมวลรัษฎากรมาตรา ๑๑๘ หาได้บัญญัติว่า ตราสารเช่นว่านั้นไม่สมบูรณ์อย่างใดไม่ คดีนี้คู่ความตกลงท้ากันให้ศาลวินิจฉัยว่าสัญญาซื้อขายเอกสารหมาย จ.๑ สมบูรณ์ตามกฎหมายหรือไม่มิได้ท้ากันว่า จะรับฟังเป็นพยานหลักฐานในคดีแพ่งได้หรือไม่ ฉะนั้น ที่จำเลยฎีกาโต้แย้งมาว่าสัญญาซื้อขายนี้ไม่สมบูรณ์เพราะมิได้ปิดอากรแสตมป์ จึงเป็นข้ออ้างที่ไม่ถูกต้องอย่างไรก็ตามโดยที่ที่ดินพิพาทนี้เป็นที่ดินมือเปล่ายังไม่มีหนังสือรับรองการทำประโยชน์ การซื้อขายจึงไม่อาจกระทำโดยการทำเป็นหนังสือและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ได้ ฉะนั้น การซื้อขายที่ทำเป็นเพียงหนังสือสัญญาดังเช่นเอกสารหมาย จ.๑ นี้จึงมีผลสมบูรณ์ที่จะให้ผู้ขายส่งมอบที่ดินที่ครอบครองให้แก่ผู้ซื้อตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๑๓๗๘ แล้ว สัญญาซื้อขายเอกสารหมาย จ.๑ นี้ จึงสมบูรณ์ตามกฎหมาย

พิพากษายืน