คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 44/2484

ประเด็นซึ่งโจทก์กล่าวในฟ้องจำเลยมิได้สู้คัดค้านในศาลชั้นต้นนั้น จะยกขึ้นคัดค้านในชั้นอุทธรณ์และฎีกาไม่ได้

(หมายเหตุ) ประเด็นที่จำเลยฎีกานั้น จำเลยได้กล่าวเป็นข้ออุทธรณ์มาแล้ว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยตั้งโรงหีบฝ้ายติดต่อกับที่ดินของโจทก์ ทำให้เกิดความกระเทือนและมีเสียงดัง กับมีเศษนุ่นและฝ้ายปลิวมาตกในที่ดินของโจทก์ เป็นการเสียหายแก่อนามัยของโจทก์และคนในครอบครัวของโจทก์มีภริยาเป็นต้นอย่างร้ายแรง ขอให้ห้ามและเรียกค่าเสียหาย

จำเลยต่อสู้ว่าโรงงานของจำเลยมิได้ทำความเดือดร้อนรำคาญ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง

ศาลแพ่งฟังว่าโรงงานทำความเดือนร้อน กำหนดค่าเสียหายสำหรับโจทก์และภริยา ๒๐๐ บาท กับห้ามเดินเครื่องจักร์ตั้งแต่เวลา ๒๑ น.ถึง ๑๖ น.

โจทก์จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาว่าศาลล่างให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่ภริยาโจทก์ด้วยไม่ชอบด้วยกฏหมาย

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าจำเลยมิได้ยกขึ้นกล่าวในศาลชั้นต้น จึงยกขิ้นอ้างอิงในชั้นฎีกาไม่ได้ ต้องห้ามตามประมวลวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๒๔๙ ให้ยกฎีกาจำเลย