คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 440/2530

จำเลยเพียงแต่ใช้มือตบตี และใช้ไม้ไผ่ผ่าซีกขว้างผู้เสียหายโดยไม่ปรากฏว่าไม้ไผ่ดังกล่าวมีขนาดใหญ่เล็กเพียงใด บาดแผลที่ผู้เสียหายได้รับก็เป็นเพียงรอยถลอกไม่มีโลหิตไหล อีกแห่งหนึ่งเพียงแต่บวมเมื่อกดตรงที่บวมจึงเจ็บและจะรักษาหายได้ในเวลาประมาณ 5 วัน ซึ่งเป็นเพียงการคาดคะเนของแพทย์ความจริงอาจจะหายเป็นปกติภายในเวลาไม่ถึงกำหนดที่กะประมาณไว้ก็ได้ จำเลยคงมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายผู้อื่นโดยไม่ถึงกับเป็นอันตรายแก่กายหรือจิตใจตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 391 เท่านั้น

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ใช้กระบอกไม้ไผ่ผ่าซีกหลายชิ้นขว้างถูกบริเวณใบหน้านางนงเยาว์ ชโลธร ผู้เสียหาย และใช้กำลังกายตบตีบริเวณใบหน้าของผู้เสียหาย เป็นเหตุให้ได้รับอันตรายแก่กาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๕

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๕ จำคุก ๒ เดือน จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ คงจำคุก ๑ เดือน โทษจำคุกให้เปลี่ยนเป็นกักขังแทน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า จำเลยเพียงแต่ใช้ไม้ไผ่ผ่าซีกขว้างผู้เสียหายโดยไม่ปรากฏว่าไม้ไผ่ดังกล่าวมีขนาดใหญ่เล็กเพียงใด ส่วนการใช้กำลังกายประทุษร้ายก็เป็นเพียงใช้มือตบตีเท่านั้น บาดแผลที่ผู้เสียหายได้รับทั้ง ๒ แห่งก็เป็นเพียงรอยถลอกซึ่งไม่มีโลหิตไหลอีกแห่งหนึ่งก็เป็นเพียงบวมถ้ากดลงตรงที่บวมจึงจะมีอาการเจ็บและจะรักษาหายได้ในเวลาประมาณ ๕ วันก็เป็นเพียงการคาดคะเนของแพทย์ซึ่งความจริงอาจจะหายเป็นปกติภายในเวลาไม่ถึงกำหนดตามที่แพทย์กะประมาณไว้ก็ได้ เมื่อพิเคราะห์ถึงการกระทำของจำเลยและลักษณะของบาดแผลที่ผู้ได้รับประกอบกันแล้ว ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยคงมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายผู้อื่นโดยไม่ถึงกับเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตตใจตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๙๑ เท่านั้น

พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๙๑ ให้ลงโทษปรับจำเลย ๑,๐๐๐ บาท จำเลยให้การรับสารภาพเป็นเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘ คงปรับ ๕๐๐ บาท บังคับค่าปรับตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙, ๓๐.