คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 441/2491

พระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 มาตรา 13(ข) วรรคท้าย บัญญัติห้ามขาดไม่ให้เก็บน้ำมันเชื้อเพลิงชนิดธรรมดา (ประเภทไม่ได้จำหน่ายขาย) มีปริมาณเกิน 2500 ลิตร

ฉะนั้นผู้ใดเก็บน้ำมันไว้เกินกว่า 2500 ลิตร แล้วก็ต้องมีผิดเสมอโดยไม่ต้องพิจารณาถึงสถานที่เก็บว่าจะต้องขออนุญาตหรือไม่

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสมคบกันเก็บน้ำมันเชื้อเพลิงชนิดธรรมดารวม 3,000 ลิตร โดยฝ่าฝืนกฎหมาย คือเก็บรวมไว้ในเรือเป็ดทะเลซึ่งเป็นเรือที่มิได้รับอนุญาตให้เป็นสถานที่เก็บน้ำมันเชื้อเพลิงขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 มาตรา 6, 7, 48

จำเลยรับสารภาพตามฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับจำเลยคนละ 40 บาท ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 มาตรา 6, 7, 48 ลดฐานรับสารภาพกึ่งหนึ่ง คงปรับคนละ 20 บาท

จำเลยอุทธรณ์ ว่าการเก็บน้ำมันเชื้อเพลิงไว้ในเรือซึ่งมิใช่เป็นสถานที่ถาวร หาต้องขออนุญาตไม่

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามฟ้องโจทก์ไม่ปรากฏว่า น้ำมันรายนี้เป็นน้ำมันสำหรับจำหน่ายขาย จึงต้องบังคับตามความในหมวด 3 มาตรา 13(ข) วรรคท้าย แห่งพระราชบัญญัติว่าด้วยการเก็บรักษาน้ำมันเชื้อเพลิง 2474 บัญญัติห้ามขาดไว้ไม่ให้เก็บน้ำมันเชื้อเพลิงชนิดธรรมดาไว้มีปริมาณเกิน 2,500 ลิตร จำเลยสมคบกันเก็บน้ำมันไว้ถึง 3,000 ลิตร จึงต้องมีผิดโดยไม่ต้องพิจารณาถึงสถานที่เก็บว่าจะต้องขออนุญาตหรือไม่ จึงพิพากษายืน