คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 441/2494

ฟ้องขอให้ขับไล่ผู้เช่าโดยอ้างว่าผู้เช่าให้ผู้อื่นเช่าช่วงนั้น แม้โจทก์จะมิได้ระบุชื่อผู้เเช่าช่วงมาในฟ้อง ก็จะถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุมได้ เพราะไม่ทำให้ผู้เช่าหลงหรือเสียเปรียบในการต่อสู้คดีอย่างใด

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าของโจทก์ โดยอ้างว่าจำเลยเอาห้องไปให้ผู้อื่นเช่าช่วงและอ้างว่าจำเลยทำผิดสัญญาในข้ออื่น ๆ อีก

จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้ผิดสัญญาและปฏิเสธข้อที่ว่าให้เช่าช่วง จำเลยเพียงแต่ให้คนอยู่อาศัยชั่วครั้งคราวและว่าโจทก์ไม่ระบุชื่อผู้เช่าช่วงเป็นฟ้องเคลือบคลุม

ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่จำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลสั่งรับข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่โจทก์กล่าวว่าจำเลยให้เช่าช่วงโดยมิได้ระบุชื่อผู้เช่าช่วงนั้น จะถือว่าเป็นฟ้องเคลือบคลุมมิได้ เพราะไม่ทำใจให้จำเลยหลงหรือเสียเปรียบในการต่อสู้คดีอย่างใด ศาลล่างทั้ง ๒ วินิจฉัยว่าจำเลยได้ให้เช่าช่วงแล้วโจทก์ก็ย่อมมีสิทธิฟ้องขับไล่จำเลยได้ โดยมิต้องบอกกล่าวกำหนดเวลาให้แก่จำเลยตามความใน พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯมาตรา ๑๖ และคดีไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยประเด็นอื่นต่อไป

จึงพิพากษายืน