คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 448/2479

จำเลยกะชากสร้อยคอเขาจนเป็นเหตุให้เจ้าทรัพย์หกล้มมีบาดเจ็บเล็กน้อย ไม่เป็นความผิดฐานชิงทรัพย์ เป็นผิดเพียงฐานวิ่งราวทรัพย์เท่านั้น +(อธิบายฐานวิ่งราวกับชิงทรัพย์)

ได้ความว่าจำเลยกะชากสายสร้อยคอซึ่งสรวมอยู่ที่คอ ส.ไป ๑ สาย พาวิ่งหนีไปในการทีการที่จำเลยกะชากสร้อยไปนั้นเป็นเหตุให้ ส.หกล้มมีบาดเจ็บถลอกที่เข่าแลหลังเท้า

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้งสองว่าการกระทำของจำเลยเป็นผิดฐานวิ่งราวทรัพย์ตามมาตรา ๒๙๗ แล ๓๓๘ ข้อ ๓ แต่ให้ลงโทษฐาานวิ่งราวทรัพย์อันเป็นบทที่หนักตาม ม.๗๐ เพราะถือว่าที่จะเป็นผิดฐานชิงทรัพย์ตาม ม.๒๙๘ นั้นต้องเป็นการลักทรัพย์ด้วยใช้กำลังทำร้าย แต่คดีนี้จำเลยลักทรัพย์ด้วยใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์พาหนีไปต่อหน้า แม้จะเป็นเหตุให้เจ้าทรัพย์หกล้มบาดเจ็งก็เป็นผลในภายหลัง จำเลยหาได้ตั้งใจจะทำร้ายไม่ ส่วนฎีกาที่ ๔๔/๒๔๕๙ ที่โจทก์อ้างมานั้น ได้มีคำพิพากษาฎีกาฉะบับหลัง ๆ กับเสียแล้ว จึงให้ยกฎีกาโจทก์