คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 452/2497

คดีพิพาทเรื่องกรรมสิทธิ โจทก์อ้างเอกสารว่าจำเลยมอบกรรมสิทธิทรัพย์ที่พิพาทให้โจทก์ จำเลยให้การว่าโจทก์ไม่มีกรรมสิทธิและเบิกความว่าได้เซ็นเอกสารนั้น โดยไม่ทราบข้อความ เช่นนี้เท่ากับสืบปฏิเสธดังที่ให้การไว้ จึงสืบหักล้างเอกสารนั้นได้ไม่ต้องห้าม

คดีนี้ โจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์คืนจากจำเลย

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกัน ให้ยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงเช่นเดียวกับศาลล่างทั้งสอง ส่วนข้อที่โจทก์ฎีกาว่า จำเลยจะสืบพยานบุคคลหักล้างเอกสารหมาย จ.๑ ซึ่งมีใจความว่า นางกิมเน้ยจำเลยมอบกรรมสิทธิรถยนต์พิพาทให้โจทก์ไม่ได้ นั้นเห็นว่าจำเลยยื่นคำให้การว่า โจทก์มิได้มีกรรมสิทธิแต่ประการใด และในชั้นสืบพยาน จำเลยเบิกความว่าได้เซ็นเอกสาร จ.๑ ให้โจทก์ไปโดยไม่ทราบข้อความ เช่นนี้ เท่ากับสืบปฏิเสธดังที่ให้การไว้ ไม่ต้องห้ามตาม ป.ม.วิ.แพ่ง จึงพิพากษายืน