คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 457/2482

จำเลยปลอมใบกำกับสินค้าและจดข้อความเท็จลงในใบขนสินค้าเพื่อหลีกเลี่ยงค่าภาษี ต้องมีความผิดฐานปลอมหนังสือด้วย

กฎหมายอาญา ม.222,224 ไม่แตกต่างกับ พ.ร.บ.ศุลกากร ม.99 ตามความหมายของ ม.120 แห่ง พ.ร.บ.ศุลกากร

จำเลยปลอมใบกำกับสินค้าแสดงราคาสินค้าที่จำเลยส่งเข้ามาจากต่างประเทศต่ำกว่าราคาที่แท้จริง แล้วจดข้อความเท็จลงในใบขนสินค้า แล้วนำไปยื่นต่อกรมศุลกากรเพื่อฉ้อโกงค่าภาษี

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจะยกกฎหมายอาญาฐานปลอมหนังสือมาใช้ปรับลงโทษจำเลยมิได้ เพราะต้องห้ามตาม ม.๑๒๐ แห่ง

พ.ร.บ.ศุลกากรบทเดียว ความผิดฐานปลอมหนังสือให้ยก

ศาลฎีกาตัดสินว่า ม.๑๒๐ ต้องหมายความเพียงว่า ในเรื่องศุลกากรต้องใช้ พ.ร.บ.ศุลกากร ถึงแม้จะมีกฎหมายอื่นแตกต่างกับ พ.ร.บ. นั้น กฎหมายอาญา ม.๒๒๒,๒๒๔ ไม่แตกต่างกับ พ.ร.บ.ศุลกากร ม.๙๙ ประการใด จำเลยปลอมหนังสือก็เพื่อเป็นหลักฐานในการกระทำผิด พ.ร.บ.ศุลกากรอีกกะทงหนึ่งเท่านั้น คดีนี้รัฐบาลได้รับความเสียหายโดยตรง ฎีกาที่ ๑๑๘๙/๒๔๘๐ จึงไม่ตรงกับคดีเรื่องนี้พิพากษากลับให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๒๒,๒๒๔ อีกกะทงหนึ่งตามศาลชั้นต้น