คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 459/2477

การเล่นบ้อหุ้นพะนันเอาทรัพย์กันไม่มีกฎหมายบัญญัติไว้โดยฉะเพาะว่าเป็นผิดวิธีพิจารณาความอาชญาฟ้องว่าการเล่นบ้อหุ้นพะนันเป็นการเล่นเข้าทำนองโยนวัตถุลงในภาชนะเป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบให้ได้ความดังนั้นมิฉะนั้นลงโทษจำเลยไม่ได้

ได้ความว่าจำเลยเล่นการพะนันบ้อหุ้นพะนันเอาทรัพย์กัน

ศาลเดิมชี้ขาดว่าการเล่นบ้อหุ้นเข้าลักษณคล้ายกับโยนสตางค์ลงในภาชนะที่กฎหมายบัญญัติห้าม จึงพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพ.ร.บ.การพะนัน ม.๙ ประกอบด้วย ม.๔

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การเล่นบ้อหุ้นไม่มีกฎหมายห้ามไว้โดยฉะเพาะที่โจทก์อ้างว่าการเล่นเข้าทำนองโยนวัตถุลงในภาชนะตามที่ห้ามไว้ในพ.ร.บ.การพะนัน มาตรา ๔ ตอน ๒ นั้น โจทก์จะต้องสืบให้ได้ความว่าการเล่นทั้งสองอย่างนี้มีทำนองเดียวกัน แต่พะยานโจทก์ไม่ทราบวิธีเล่นโยนสตางค์ลงในภาชนะเลย เป็นแต่เอาวิธีโยนแร่งมาเปรียบเทียบคือวิธีโยนเข้าแร่งมีเจ้ามือรับกินรับใช้และแพ้ชนะกันในเมื่อโยนเข้าแร่งหรือไม่เข้าส่วนบ้อหุ้นไม่มีเจ้ามือ และเมื่อโยนเข้าวงแล้วตอ้งทอยปะกบอีก จึงจะเป็นแพ้ชนะข้อสำคัญเมื่อไม่ทราบวิธีโยนลงภาชนะแล้วก็ย่อมเปรียบเทียบกันไม่ได้ว่าเป็นทำนองเดียวกันหรือไม่ จึงพิพากษายกฟ้องยืนตามศาลอุทธรณ์