คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 459/2522

ที่ดินราชพัสดุซึ่งเป็นที่สวนของจังหวัดเพื่อใช้เป็นสวนยางของโรงเรียนเกษตรกรรมประจำจังหวัด จึงเป็นที่ดินซึ่งทางราชการสงวนหวงห้ามไว้เพื่อประโยชน์ของทางราชการ เป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินจำเลยครอบครองมา 30 ปีเศษก็ไม่ได้สิทธิโดยอายุความ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ขับไล่จำเลย จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า "คดีมีปัญหาต้องวินิจฉัยในปัญหาข้อกฎหมายว่า ที่ดินพิพาทเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินหรือไม่และจำเลยได้สิทธิในที่ดินพิพาทหรือไม่ ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า ที่ดินราชพัสดุแปลงเลขที่ 11174 เดิมเป็นที่ดินสงวนของจังหวัดยะลาเพื่อใช้เป็นสวนยางของโรงเรียนเกษตรกรรมประจำจังหวัดยะลา ที่ดินพิพาทอยู่ในเขตที่ดินราชพัสดุแปลงนี้ จำเลยบุกรุกเข้าครอบครองที่ดินราชพัสดุดังกล่าวจริง เห็นว่าที่ดินพิพาทเป็นที่ดินซึ่งทางราชการสงวนหวงห้ามไว้เพื่อใช้ประโยชน์ของทางราชการย่อมเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดิน ถึงแม้จำเลยจะครอบครองที่ดินพิพาทมาเป็นเวลา 30 ปีเศษ ก็หาได้สิทธิแต่อย่างใดไม่ เพราะต้องห้ามตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1305 และมาตรา 1304

พิพากษายืน