คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 460/2491

ประกาศของพนักงาน+ที่ออกโดยอาศัยอำนาจใน พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ เป็นแต่เพียงคำสั่งของพนักงานผู้ปฏิบัติการตาม ก.ม. + หาใช่ไม่เป็น ก.ม.หรือส่วน +ก.ม.อย่างใดไม่ ฉะนั้นการที่จะเอาผิดแก่ผู้ที่ไม่กระทำตาม + จะต้องได้ความว่าผู้ที่ไม่กระทำ+ทราบคำสั่งนั้นหรือมีพฤตติการณ์+ว่าได้ทราบคำสั่งนั้นแล้ว

+ตามบทบัญญัติมาตรา 10 แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ +จะไม่มีข้อความว่าผู้ที่จะต้องรับ+ ก.ม.บทนี้ จะต้องทราบ+หรือคำสั่งของคณะกรรมการหรือ+เจ้าหน้าที่นั่นแล้วก็ดี แต่ ก.ม.+บัญญัติให้ลงโทษผู้ฝ่าฝืนประกาศหรือ+ คำว่าฝ่าฝืน ต้องหมายความว่าได้ทราบแล้วยังฝ่าฝืน ผู้ที่ยังไม่ทราบจะเรียกว่าฝ่าฝืนไม่ได้

โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยยักย้ายน้ำมันหมูออกไปต่างตำบลโดยไม่ได้รับอนุญาตจากข้าหลวงประจำจังหวัด เป็นการฝ่าฝืนประกาศของคณะกรมการจังหวัดซึ่งเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่ออกตามอำนาจใน พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ

จำเลยต่อสู้ว่า ไม่ทราบประกาศของคณะกรมการจังหวัดที่โจทก์กล่าวในฟ้อง

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่า จำเลยไม่ทราบประกาศของคณะกรมการจังหวัด จึงยังไม่เป็นผิด พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกาว่า ประกาศของคณะกรมการจังหวัดดังกล่าวแล้วเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมาย จำเลยจะแก้ตัวว่าไม่รู้ไม่ได้

ศาลฎีกาเห็นว่า ประกาศของพนักงานเจ้าหน้าที่ดังกล่าวแล้วเป็นเพียงคำสั่งของเจ้าพนักงานผู้ปฏิบัติการตามก.ม.เท่านั้น หาใช่เป็น ก.ม.หรือส่วนหนึ่งของ ก.ม.อย่างใดไม่ ฉะนั้น การที่จะเอาผิดแก่ผู้ที่ไม่กระทำตามคำสั่งจะต้องได้ความว่า ผู้ที่ไม่ทำตามได้ทราบคำสั่งนั้นแล้ว และแม้ตามบทบัญญัติในมาตรา ๑๐ แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องอุปโภคบริโภค ฯลฯ ๒๔๘๘ จะไม่มีข้อความว่าผู้ที่จะต้องรับโทษตาม ก.ม.บทนี้ จะต้องทราบประกาศหรือคำสั่งของคณะกรมการหรือพนักงานเจ้าหน้าที่นั้นแล้วก็ดี แต่ ก.ม.บทนี้บัญญัติให้ลงโทษผู้ฝ่าฝืนประกาศหรือคำสั่งนั้น คำว่าฝ่าฝืน ต้องหมายความว่า ได้ทราบหรือมีพฤตติการณ์ที่ส่อแสดงให้เห็นว่าได้ทราบคำสั่งนั้นแล้ว ยังฝ่าฝืน ผู้ที่ยังไม่ทราบจะเรียกว่าฝ่าฝืนไม่ได้ จึงพิพากษายืน