คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 463/2480

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกายมีบาดเจ็บสาหัสดังใบชันสูตร์บาดแผลท้ายฟ้องซึ่งมีว่ามือพิการโดยโจทก์มิได้มีพะยานอื่นมาประกอบด้วยนั้น แม้จำเลยจะให้การรับสารภาพก็ลงโทษจำเลยฐานทำร้ายร่างกายสาหัสไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำร้ายร่างกาย ช.มีบาดเจ็บสาหัส ดังปรากฎในใบชันสูตร์บาดแผลท้ายฟ้อง ซึ่งปรากฎว่ามือพิการเป็นบาดแผลสาหัส จำเลยรับสารภาพว่าได้ทำร้าย ช.ถึงสาหัสจริงตามฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๖

ศาลอุทธรณ์พิพากาาแก้ให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๔

ศาลฎีกาเห็นว่าตามใบชันสูตร์บาดแผลที่โจทก์อ้างว่ามือพิการนั้นเห็นว่ายังไม่เข้า ม.๒๕๖ เป็นแต่อาจเข้าตามลักษณที่บัญญัติไว้ตามข้อ ๗-๘ เป็นหน้าที่โจทก์ต้องนำสืบว่าพิการอย่างไร อาจเป็นตลอดชีวิตหรือไม่หรือว่าได้รับความทุพพลภาพหรือพยาธิเกินกว่า ๒๐ วัน แต่โจทก์ไม่มีพะยานมาสืบ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์