คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 464/2477

ลักษณพะยาน คดีมีแต่คำตำรวจเบิกความตามความเข้าใจว่าของกลางดื่นกินได้อย่างน้ำสุรานั้น ไม่พอชี้ขาดว่าของกลางมีแอลกอฮอล์ พ.ร.บ.ลักษณอุทธรณ์ ม.3(1) ศาลเดิมลงโทษจำเลยโดยปราศจากคำพะยานซึ่งจะรับฟังเป็นหลักฐานได้นั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

คดีนี้ศาลเดิมลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๖๗ มาตรา ๔ ให้ปรับจำเลย ๓๐ บาท

ศาลอุทธรณ์สั่งรับอุทธรณ์เป็นปัญหาข้อกฎหมายแล้ววินิจฉัยว่า โจทก์มิได้พิศูจน์ว่าน้ำเข้าหมักของกลางรายนี้มีดีกรีแอลกอฮอล์ตามระเบียบ โจทก์มีแต่คำเจ้าพนักงานตำรวจเบิกความตามความเข้าใจว่าของกลางดื่มกินได้อย่างน้ำสุราซึงไม่พอชี้ว่าของกลางมีแอลกอฮอล์จริง จึงพิพากษายกฟ้อง

ศาลฎีกาพิจารณาข้อเท็จจริงแล้วพิพากษายกฟ้องโจทก์ยืนตามศาลอุทธรณ์