คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 470/2508

การพนันสลากกินรวบนั้น ไม่จำเป็นต้องมีผู้เล่นสองฝ่า เพียงแต่จำเลยทำการขายสลากกินรวบ แม้จะไม่มีคนซื้อก็เป็นความผิดแล้วเพราะจำเลยได้จัดให้มีการเล่นการพนันขึ้น การที่ไปซื้อสลากินรวบจากจำเลยเพื่อประสงค์จะทำการจับกุมจำเลยนั้น เป็นการแสวงหาพยานหลักฐานแห่งการกระทำผิดของจำเลย ไม่เป็นเหตุให้จำเลยอ้างเป็นข้อแก้ตัวให้พ้นผิดไปได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเล่นการพนันสลากกินรวบ โดยจำเลยเป็นผู้ทำการจำหน่าย

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดให้จำคุก ๓ เดือน ปรับ ๒,๐๐๐ บาท

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาว่า คดีนี้ปรากฏจากข้อนำสืบของพยานโจทก์ว่า การที่นายเผ่าไปซื้อสลากกินรวบกับจำเลยนั้น เพื่อประสงค์จะทำการจับกุมจำเลยโดยตรงหาได้มีเจตนาที่จะเล่นการพนันสลากกินรวบโดยแท้จริงแต่ประการใดไม่ อันการพนันสลากกินรวบต้องมีผู้เล่นสองฝ่าย ฝ่ายหนึ่งเป็นเจ้ามือ อีกฝ่ายหนึ่งเป็นลูกค้าผู้แทงเมื่อไม่ปรากฏว่าจำเลยได้เป็นเจ้ามือสลากกินรวบอยู่ก่อนแล้ว จำเลยจึงยังไม่ควรมีความผิดเพราะการเล่นเช่นนั้นขาดลูกค้าผู้แทง เป็นการแสดงเจตนาฝ่ายเดียวไม่บังเกิดผลแต่ประการใด

ศาลฎีกาเห็นว่า การเล่นการพนันสลากกินรวบนั้นไม่จำเป็นต้องมีผู้เล่นสองฝ่ายดังฎีกาจำเลย เพียงแต่จำเลยทำการขายสลากกินรวบ แม้จะไม่มีคนซื้อก็เป็นความผิดแล้ว เพราะจำเลยได้จัดให้มีการเล่นการพนันขึ้น การที่นายเผ่าไปซื้อสลากินรวบจากจำเลยเพื่อประสงค์จะทำการจับกุมนั้น เป็นการแสวงหาพยานหลักฐานแห่งการกระทำผิดของจำเลย ไม่เป็นเหตุให้จำเลยอ้างเป็นข้อแก้ตัวให้พ้นผิดไปได้

พิพากษายืน ให้ยกฏีกาจำเลยเสีย