คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 472/2472

ผู้ตายเปนผู้ร้ายสำคัญ วิธีพิจารณาอาญา ดุลยพินิจ

คดีนี้ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าจำเลยฆ่า ท.ตายโดยเจตนา มีผิดตามมาตรา ๒๔๙ แต่เพราะเหตุ ท.เปนพวกอ้ายมิ่งผู้ร้ายสำคัญหนีเรือนจำมา และได้ข่มเหงจำเลยอยู่เนื่อง ๆ ควรวางโทษจำเลยสถานกลาง คือให้จำคุกตลอดชิวิต ให้ลดฐานรับสารภาพตามมาตรา ๕๙ เสียกึ่งหนึ่ง คิดตามเกณฑ์ในมาตรา ๓๘ คงเหลือกำหนดโทษจำคุก ๙ ปีถึง ๑๒ ปี แต่เนื่องด้วยผลของการที่จำเลยกระทำ ย่อมยังความปลอดภัยและความสงบสุขให้แก่ประชาชนในกาลข้างหน้า จึ่งหใ้จำคุกจำเลยไว้มีกำหนด ๙ ปี

จำเลยฎีกาขอลดหย่อนผ่อนโทษ

ศาลฎีกาเห็นว่าไม่มีเหตุที่จะลดโทษให้จำเลยลงอีกได้ จึ่งตัดสินยืนตามศาลล่าง