คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 473/2527

เมื่อสารวัตรใหญ่ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของจำเลยได้สั่งให้จำเลยทำหน้าที่เก็บรักษาเงินประกันตัวผู้ต้องหาของสถานีตำรวจ ย่อมถือได้ว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่ปฏิบัติราชการในการเก็บรักษาเงินดังกล่าวตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาแล้ว

การที่จำเลยนำเงินของทางราชการไปฝากผู้อื่นไว้ มิได้นำมาเก็บไว้ในตู้นิรภัยของทางราชการ หรือหากไม่มีตู้นิรภัยของทางราชการ ควรจะเก็บเงินนั้นอย่างใด จำเลยก็จะต้องขอคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาคือสารวัตรใหญ่ เสียก่อน แต่จำเลยก็หาได้กระทำไม่ พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงว่าจำเลย มีเจตนาทุจริตเบียดบังเงินจำนวนนั้นเป็นของตนหรือผู้อื่นแล้ว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นข้าราชการตำรวจประจำสถานีตำรวจนครบาลสำเหร่ มีหน้าที่เกี่ยวกับบัญชีหน่วยงานย่อย และได้รับคำสั่งจากสารวัตรใหญ่ให้ทำหน้าที่เกี่ยวกับเงินประกันตัวผู้ต้องหาด้วย จำเลยได้รับเงินที่นายประกันนำมาประกันตัวผู้ต้องหาซึ่งเบิกมาจากกองการเงินกรมตำรวจเพื่อเตรียมจ่ายคืนให้แก่นายประกันที่มาขอรับเป็นเงินจำนวนหนึ่ง จำเลยมีหน้าที่จะต้องนำเงินนั้นไปมอบให้แก่สารวัตรใหญ่เพื่อนำไปเก็บรักษาไว้ในตู้เซฟของสถานีตำรวจรอนายประกันมาถอนเงินคืน จำเลยผู้มีหน้าที่จัดหรือรักษาทรัพย์ดังกล่าวได้เบียดบังเอาเงินจำนวนนั้นเป็นของตนเองหรือผู้อื่นโดยทุจริต ก่อให้เกิดความเสียหายแก่สารวัตรใหญ่สถานีตำรวจนครบาลสำเหร่และกรมตำรวจ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๔๗, ๑๕๗, ๑๕๘

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ (รวมพิจารณากับคดีอื่นซึ่งศาลอุทธรณ์เห็นพ้องกับคำพิพากษาศาลชั้นต้น) เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๔๗ ลงโทษจำคุก

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีเชื่อได้ว่าสารวัตรใหญ่ซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของจำเลยได้สั่งให้จำเลยทำหน้าที่เก็บรักษาเงินประกันตัวผู้ต้องหาของสถานีตำรวจนครบาลสำเหร่ ดังนี้ ถือได้ว่าจำเลยเป็นเจ้าพนักงานผู้มีหน้าที่ปฏิบัติราชการในการเก็บรักษาเงินดังกล่าวตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาแล้ว

การที่จำเลยนำเงินของทางราชการไปฝากผู้อื่นไว้ มิได้นำมาเก็บไว้ในตู้นิรภัยของทางราชการ หรือหากไม่มีตู้นิรภัยของทางราชการ ควรจะเก็บเงินนั้นอย่างใดจำเลยก็จะต้องขอคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาคือสารวัตรใหญ่เสียก่อนแต่จำเลยก็หาได้กระทำไม่ พฤติการณ์ดังกล่าวแสดงว่าจำเลยมีเจตนาทุจริตเบียดบังเงินนั้นเป็นของตนเองหรือผู้อื่น

พิพากษายืน