คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4738/2530

จำเลยขับขี่รถจักรยานยนต์มาถึงทางแยกก่อนจนแล่นเข้าไปอยู่ในช่องทางเดินรถช่องที่ 1 จะถึงช่องที่ 2 อยู่แล้ว รถยนต์ที่ ส. ขับจึงชนรถจักรยานยนต์ของจำเลย ในลักษณะเช่นนี้รถยนต์ของ ส. จะต้องให้รถจักรยานยนต์ของจำเลยผ่านไปก่อนตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 71 (1) ส. ขับรถยนต์ด้วยความเร็วสูงมากและไม่ลดความเร็วเมื่อถึงทางร่วมทางแยกแม้จะเป็นทางเอกก็เป็นฝ่ายประมาท

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขับรถจักรยานยนต์มาตามซอยแอนเน็กซ์จะเลี้ยวขวาเข้าถนนพหลโยธินโดยประมาทไม่หยุดรถที่ปากซอยรอให้รถทางตรงผ่านไปก่อนได้ขับเข้าถนนพหลโยธินทันทีตัดหน้ากระชั้นชิดและเฉี่ยวชนกับรถยนต์ซึ่งนายจรัล แก้วกลางขับมาตามถนนพหลโยธินเป็นเหตุให้นางสาวจันทร์แรม สินหมู่ ได้รับอันตรายสาหัสขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓, ๑๕๗

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ พระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓, ๑๕๗ ให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๐๐ ซึ่งเป็นบทหนักตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ และเนื่องจากจำเลยก็ได้รับผลร้ายจากการเกิดเหตุครั้งนี้จึงให้จำคุกจำเลย ๒ เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่านายจรัลคนขับรถยนต์ปิกอัพเป็นฝ่ายขับรถด้วยความเร็วสูงมากและไม่ลดความเร็วเมื่อถึงทางร่วมทางแยกแม้จะเป็นทางเอกก็เป็นฝ่ายประมาทเพราะรถจักรยานยนต์ที่จำเลยขับได้แล่นมาถึงปากทางแยกก่อนจนแล่นเข้าไปอยู่ในช่องทางเดินรถช่องที่ ๑ จะถึงช่องที่ ๒ อยู่แล้วรถยนต์ปิกอัพจึงมาชนเต็มคันตรงโช้กอัพหน้าและเครื่องยนต์ของรถจักรยานยนต์ในลักษณะเช่นนี้รถยนต์ปิกอัพจะต้องให้รถจักรยานยนต์ผ่านไปก่อนตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๗๑ (๑) จำเลยมิใช่ฝ่ายประมาท

พิพากษายืน.