คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 480/2502

วัดอันเป็นนิติบุคคลฟ้องความโดยมอบอำนาจให้ไวยาวัจกรเป็นผู้ดำเนินคดี ต่อมาไวยาวัจกรถึงแก่กรรมเสียก่อนวันยื่นอุทธรณ์ดังนี้ก็หาทำให้ใบแต่งทนายที่ไวยาวัจกรลงชื่อแต่งทนายไว้สิ้นสุดไปไม่ทนายความคงดำเนินกระบวนพิจารณาได้ต่อไป เพราะถือว่าทนายความยังเป็นทนายของโจทก์อยู่

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาทจำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง เพราะเป็นที่ดินของกรมการศาสนา

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่พิพาท

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีโจทก์คือวัดราชบูรณะซึ่งเป็นนิติบุคคลเจ้าอาวาสได้มอบอำนาจให้ ร.ต.อ.ชุบ มาฟ้องคดีแทน ร.ต.อ.ชุบแต่งนายทองสืบเป็นทนาย นายทองสืบจึงเป็นทนายของโจทก์คือวัดราชบูรณะหาใช่เป็นทนายของ ร.ต.อ.ชุบไม่ แม้ ร.ต.อ.ชุบจะถึงแก่กรรมไปก่อนวันยื่นอุทธรณ์ก็ตามการแต่งทนายของโจทก์หาสิ้นสุดไปไม่และฟังข้อเท็จจริงตามศาลอุทธรณ์

พิพากษายืน