คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 483/2473

จำเลยทำสัญญากู้เงินโจทก์ว่าถ้าไม่ส่งต้นเงิน ให้โจทก์ยึดที่นาดังนี้เมื่อโจทก์ยึดนาไม่ได้ จำเลยก็ไม่มีผิดฐานฉ้อโกง เพราะไม่ใช่เรื่องเอาที่นาเป็นประกันเงินกู้

ได้ความว่าจำเลยทำสัญญากู้เงินของโจทก์ไปมีข้อความว่า "ถ้าจำเลยไม่ส่งต้นเงินและดอกเบี้ยตามกำหนดก็ให้ยึดที่นาทุ่งเหนือหรือทรัพย์มฤดกของจำเลย" ต่อมาโจทก์ฟ้องเรียกเงินกู้นี้จากจำเลย โจทก์ชนะคดีจึงนำยึดที่นาตำบลทุ่งเหนือ ข.ร้องขัดทรัพย์ ศาลสั่งให้ถอนการยึดโจทก์จึงฟ้องหาว่าจำเลยฉ้อโกง เพราะจำเลยไม่มีที่นาให้โจทก์ยึดตามสัญญาดังนี้

ศาลเดิมตัดสินว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๓๐๔ ให้จำคุก ๖ เดือน

ศาลฎีกาและศาลอุทธรณ์ตัดสินต้องกันกลับศาลเดิมว่า ตามสัญญาจำเลยไม่ได้เอาที่นาทุ่งเหนือเป็นประกันเงินกู้นั้น จำเลยยังไม่มีผิดฐานฉ้อโกง จึงให้ยกฟ้องโจทก์ ปล่อยจำเลย