คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 489/2480

จำเลยขายทรัพย์ไปโดยรู้ว่าศาลจะออกหมายยึดแม้จำเลยจะคืนราคาทรัพย์ที่ขายนั้นในภายหลัง ก็ต้องมีผิดตาม ม.308

ได้ความว่าเดิมโจทก์ได้ฝากสุราไว้แก่จำเลย ๒๕๖ เทเพื่อจะขายให้แก่จำเลยแต่ไม่ตกลงราคากัน โจทก์จึงฟ้องคดีแพ่งเรียกสุราที่ฝากไว้นั้นคืน แลขอหมายยึดสุราของจำเลยก่อนคำพิพากษา ปรากฎว่จำเลยได้ทราบหมายยึดแล้ว จำเลยได้ขายสุราไปเสียบ้างโดยราคาต่ำกว่าปกติ จำเลยแก้ตัวว่าจำเลยเหลือสุราไว้พอที่โจทก์จะยึดแล้ว

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๓๐๘

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าแม้จำเลยจะขายสุราไปในวันศาลออกหมายยึดจริงก็ดี แต่จำเลยนำเงินค่าสุราหรือคืนน้ำสุราให้โจทก์แล้ว จึงไม่มีความผิด

ศาลฎีกาเห็นว่าการใช้ราคาสุราหรือคืนสุรานั้นเป็นการภายหลัง และจำเลยได้ทำดังนั้น เพราะถูกฟ้อง แต่การกระทำของจำเลยซึ่งเป็นความผิดนั้น ได้กระทำลงก่อนคืนสุราหรือราคาสุรา จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น