คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 49/2473

สองคนสมคบกันไปลักทรัพย์คนหนึ่งทำร้ายเจ้าทรัพย์ คนที่ไม่ได้ทำร้ายผิดฐานลักทรัพย์เท่านั้น

พ.ร.บ.ฏีกาอุทธรณ์ปัญหากฎหมายเทียบฏีกาที่ 601/64,770/68

ข้อเท็จจริงปรากฎว่าจำเลยทั้ง ๒ คนสมคบกันลักเข้า ในเวลาที่กำลังเอาทรัพย์ไป เจ้าทรัพย์กับพวกเข้าจับ จำเลยวิ่งหนี เจ้าทรัพย์ไล่จับนายแจ่มจำเลยไป ๑ เส้น นายแจ่มจำเลยหันกลับมาตีเจ้าทรัพย์ด้วยไฟฉาย ดังนี้

ศาลเดิมเห็นว่าจำเลยทั้ง ๒ คน มีผิดฐานชิงทรัพย์ตาม ม.๒๙๙ จำคุกคนละ ๓ ปี

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยมีผิด ๒ กระทง คือลักทรัพย์และทำร้ายร่างกายแต่ฉะเพาะตัวนายเถงจำเลยปรากฎว่าชักมีดจะทำร้ายเจ้าทรัพย์แต่โจทก์มิได้กล่าวในฟ้อง จึงให้จำคุกจำเลยฐานลักทรัพย์ตาม ม. ๒๗๓ คนละ ๑ ปี และให้จำคุกนายแจ่มฐานทำร้ายร่างกายไม่ถึงบาดเจ็บตาม ม.๓๓๘ ข้อ ๓ อีก ๑ เดือน

ศาลฏีกาเห็นว่านายแจ่มจำเลยได้ทำร้ายเจ้าทรัพย์ก็เพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นความผิด นายแจ่มจำเลยจึงมีผิดฐานชิงทรัพย์ ให้จำคุก ๓ ปี ส่วนนายเถงมีผิด ฐานลักทรัพย์จำคุก ๑ ปีตามศาลอุทธรณ์