คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 491/2479

ในคดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ส่งตัวจำเลยไปอยู่ต่างจังหวัดเพราะได้ทำผิดหลายครั้งนั้นโจทก์ต้องฟ้องเสียภายใน 1 ปีนับแต่วันพันโทษครั้งสุดท้าย มิฉะนั้นคดีขาดอายุความตาม ม.78(4) อ้างฎีกา 376/2469 โทษปรับจะนับรวมเข้าในเรื่องต้องโทษหลายครั้งตาม พ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัดไม่ได้

ได้ความว่าจำเลยต้องโทษมา ๔ ครั้ง แต่โทษครั้งที่ ๔ เป็นโทษปรับไม่ใช่โทษจำคุก แลนับแต่วันพ้นโทษครั้งที่ ๓ มาจนถึงวันฟ้องคดีนี้เกิน ๑ ปีแล้ว โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.ดัดสันดานคนจรจัด ร.ศ.๑๒๗ ข้อ ๓

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันว่าโทษครั้งที่ ๔ นั้นนับร่วมกับโทษครั้งก่อน ๆ ไม่ได้จริงเพราะเป็นโทษปรับแต่เห็นว่าถึงแม้โจทก์จะฟ้องคดีนี้เกิน ๑ ปี ก็จริง คดีเช่นนี้ไม่อยู่ในกำหนดอายุความตามฎีกาที่ ๘๕๙/๒๔๗๐ พิพากษาให้ส่งตัวไปอยู่ต่างจังหวัดมีกำหนด ๗ ปี

ีศาลฎีกาตัดสินว่าคดีโจทก์ขาดอายุความแล้ว ตามมาตรา ๗๘(๔) แห่งกฎหมายอาญา คำพิพากษาฎีกาที่ศาลล่างอ้างมาไม่ตรงกับเรื่องนี้ คดีนี้ตรงกับฎีกาที่ ๓๗๖/๒๔๖๙ ซึ่งมีใจความว่าคดีเช่นนี้มีอายุความ ๑ ปี จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์