คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 497/2478

น้ำสุราที่ปล่อยให้ เปลี่ยนแปลงไป จนใช้รับประทานเหมือนอย่างสุราไม่ได้แม้จะมีแอลกอฮอล์อยู่บ้างก็ไม่นับว่าเป็นน้ำสุราตามกฎหมาย แลจำเลยยังไม่มีความผิด พ.ร.บ.ภาษีขั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.2476 ม.9 วิธีพิจารณาอาญาพะยาน ศาลยอมรับฟังพะยานบุคคลที่เบิกความเกี่ยวกับการตรวจพิศูจน์น้ำสุราของกลาง

คดีนี้โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยปนน้ำสุราโดยมิได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษ

คดีได้ความว่าจำเลยเป็นผู้ได้รับอนุญาตให้จำหน่ายสุราประเภทที่ ๓ จำเลยมีสุราดองยาในขวดโหล ๑๐๐๕ ลิตร์ ปรากฏตามคำของ ส.พะยานโจทก์ซึ่งเป็นผู้ตรวจพิศูจน์ของกลางนี้ เบิกความว่า สุราของกลางนี้ใช้รับประทานต่างสุราตามปกติไม่ได้รสจืดมาก มีแรงแอลกอฮอลเหลือ ๕ ดีกรีเศษ ตามธรรมดาไม่มีใครซื้อรับประทาน

ศาลพิพากษาให้ปรับจำเลยตาม ม.๙ แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๗๖

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกาว่าสุรานี้จะได้เปลี่ยนแปลงโดยจำเลยเปิดทิ้งไว้ ก็นับว่าเป็นการกระทำของจำเลย ๆ จะทำให้เปลี่ยนแปลงด้วยประการใดก็ต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน

ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ต้องวินิจฉัยว่า ของกลางยังเป็นน้ำสุราตาม ม.๙ แห่ง พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ.๒๔๖๗ หรือไม่ เห็นว่ามาตรานี้ ของกลางในคดีนี้แม้จะมีแรงแอลกอฮอลก็ดี แต่ก็เป็นของที่ใช้รับประทานเช่นเดียวกับน้ำสุราไม่ได้ คดีต้องฟังว่าเป็นของที่เสีย จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์