คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 498/2482

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานลักทรัพย์ตามกฎหมายอาญา ม.295 +มีอายุความฟ้องร้อง + ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้อง โจทก์ฎีกาแต่+สำเนาฎีกาให้จำเลยมิได้ โจทก์ทราบก็มิได้ดำเนินกระบวนพิจารณาอย่าง+จนล่วงเลยเวลากว่า + ปีแล้ว ต้องถือว่าคดี ขาดอายุความแล้ว

ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ โจทก์ฎีกาเมื่อวันที่ ๑๖ มีนาคม ๒๔๗๖ แต่ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยไม่ได้ วันที่ ๒๘ มีนาคม ๒๔๗๖ โจทก์จึงแถลงต่อศาลชั้นต้นว่า จะสืบสวนหาตัวจำเลยก่อนได้ความอย่างไรจะมาแถลงให้ศาลทราบ วันที่ ๑๙ กรกฎาคม ๒๔๘๒ โจทก์มาแถลงต่อศาลว่าทราบภูมิลำเนาของจำเลยแล้วให้ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลย วันที่ ๒๒ กรกฎาคม ๒๔๘๒ ศาลชั้นต้นส่งสำเนาให้จำเลยรับไปได้

จำเลยคัดค้านว่าคดีขาดอายุความแล้ว

ศาลฎีกาตัดสินว่า คดีนี้มีอายุความ ๕ ปี เมื่อโจทก์ยื่นฎีกาอายุความก็สดุดหยุดลงตาม ม.๗๙, ครั้นโจทก์ทราบเมื่อวันที่ ๒๘ มีนาคม ๒๔๗๖ ว่าส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยมิได้ ก็มิได้ดำเนินกระบวนพิจารณาอย่างไร เพิ่งจะมาดำเนินการบวนพิจารณาขอให้ส่งสำเนาฎีกาให้จำเลยเมื่อวันที่ ๑๙ กรกฎาคม ๒๔๘๒ อันเป็นเวลาเกิน ๕ ปี แล้ว อาศัย ม.๘๕ เป็นเหตุให้คดีโจทก์ขาดอายุความตามกฎหมายที่กล่าวแล้ว จึงพิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์