คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4998/2536

ผู้ร้องอุทธรณ์ขอให้เพิกถอนการขายทอดตลาดของเจ้าพนักงานบังคับคดี ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับอุทธรณ์เพราะผู้ร้องไม่ได้โต้แย้งคำสั่งของเจ้าพนักงานบังคับคดีต่อศาลชั้นต้นผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยื่นคำสั่งศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 236

คดีสืบเนื่องจากเจ้าพนักงานบังคับคดีได้ดำเนินการบังคับคดีโดยการขายทอดทรัพย์ของจำเลยที่ยึดไว้ให้แก่ผู้ซื้อไปแล้ว ผู้ร้องจึงมายื่นอุทธรณ์ขอให้เพิกถอนการขายทอดตลาดของเจ้าพนักงานบังคับคดีดังกล่าว ซึ่งศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของผู้ร้อง

ผู้ร้องยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่ง

ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยกคำร้องของผู้ร้อง

ผู้ร้องฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ของผู้ร้องด้วยเหตุว่าผู้ร้องมิได้โต้แย้งคัดค้านคำสั่งของเจ้าพนักงานบังคับคดีต่อศาลชั้นต้นนั้นเป็นคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ด้วยเหตุอุทธรณ์ของผู้ร้องมิได้เป็นไปตามลำดับชั้นของศาลเป็นอุทธรณ์ที่ไม่ชอบคำปฏิเสธไม่รับอุทธรณ์ของผู้ร้องดังกล่าวจึงเป็นไปตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 234 เมื่อศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยืนตามคำปฏิเสธของศาลชั้นต้นดังกล่าว คำสั่งของศาลอุทธรณ์เป็นที่สุดตามมาตรา 236 ผู้ร้องไม่มีสิทธิจะฎีกาอีก

พิพากษายกฎีกาของผู้ร้องคืนค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาให้ผู้ร้อง