คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5/2500

เมียจำเลยที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายเป็นชู้กับผู้ตายจำเลยมา แอบจับชู้ระหว่างแอบจับชู้ผู้ตายทำชำเรากับเมียน้อยของ จำเลยระหว่างกระทำชำเราเสียงสุกรร้องผู้ตายออกมามองเห็น ปลอดภัยแล้วก็กลับไปทำชำเราต่อแต่ถูกยิงเสียก่อน พฤติการณ์ดังกล่าวนี้ถือว่าจำเลยถูกข่มเหงอย่างร้ายแรงด้วย เหตุอันไม่เป็นธรรมเข้าลักษณะยั่วโทสะตามกฎหมายอาญามาตรา72 แล้ว

จำเลยกระทำผิดในขณะใช้ กฎหมายอาญา ร.ศ.127 แต่คดีมา สู่ศาลฎีกาเมื่อใช้ประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ.2499 แล้ว เช่นนี้เมื่อประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ.2499 เป็นคุณแก่จำเลยศาลก็ต้อง หยิบยกประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ.2499 มาใช้บังคับแก่จำเลยตาม มาตรา3

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฆ่านายประเทือง แสงโรจน์ ให้ตายโดยเจตนาโดยใช้อาวุธปืนยิง อนึ่ง จำเลยมีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษ

จำเลยให้การรับข้อมีอาวุธปืนโดยไม่ได้รับอนุญาตและรับข้อใช้ปืนยิงนายประเทือง แสงโรจน์ แก้ว่าทำเพราะความจำเป็นเพื่อป้องกันพอสมควรแก่เหตุ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ปรับจำเลย 600 บาท ตาม พ.ร.บ.อาวุธปืนฯพ.ศ. 2490 มาตรา 7, 72 ลดกึ่งตาม มาตรา 59 เหลือปรับ 300 บาทริบปืนและปลอกกระสุนข้อหาอื่นให้ยก

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุก จำเลย 15 ปีตามกฎหมายอาญา มาตรา 249 ลดกึ่งเหลือโทษจำคุก 7 ปี 6 เดือน นอกจากที่แก้ให้บังคับคดีอย่างศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาปรึกษาคดีแล้วได้ความว่านางสวาทเป็นภรรยาจำเลยอยู่ด้วยกันมาราว 10 ปี ไม่ได้จดทะเบียนสมรสมีบุตรด้วยกัน 5 คนจำเลยมีภรรยาอีกคนหนึ่ง จำเลยค้างคืนอยู่กับนางสวาท 4, 5 วันครั้ง ครั้งที่จะเกิดเหตุเรื่องนี้ จำเลยรู้ระแคะระคายว่านางสวาททำชู้จำเลยไปหานายเสรีเรียกเอาปืนกับกระสุนปืนที่จำเลยฝากนายเสรีไว้เป็นปืนไม่มีทะเบียนและจำเลยชวนนายเสรีกับนายประเทือง มันทะวินพากันเดินทางไปบ้านจำเลยอีกสองคนคอยอยู่ภายนอกสักครู่เกิดเหตุจำเลยใช้ปืนยิงนายประเทือง แสงโรจน์ถึงแก่ความตาย วินิจฉัยได้ต่อไปว่านายประเทืองถูกยิงระหว่างนายประเทืองทำชำเรานางสวาทระหว่างการทำชำเราเสียงสุกรร้องนายประเทืองออกมามอง ๆ เห็นปลอดภัยแล้วก็จะกลับไปทำชำเราต่อ แต่ถูกยิงเสียก่อนจริงอยู่เมื่อนายประเทืองถูกยิง นายประเทืองยังไม่ได้อยู่บนอกนางสวาท แต่พฤติการณ์ในคดีนี้เท่าที่แสดงมานั้นก็ปรากฏความร้ายแรงไม่หย่อนกว่าการกระทำของจำเลยเป็นการกระทำโดยถูกยั่วโทษะ

ศาลนี้พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตาม ประมวลกฎหมายอาญา2499 มาตรา 288, 72 วางโทษจำคุกจำเลย 6 เดือน ลดรับสารภาพตาม มาตรา 78 กึ่งหนึ่งเหลือ 3 เดือน นอกนั้นให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์