คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 500/2498

จำเลยขับรถยนต์โดยประมาทเป็นเหตุให้ทับนายทองผู้โดยสารตายแม้จะได้ความว่านายทองโดดลงไปรถจึงทับก็ตามแต่การที่นายทองโดดลงไปนั้นก็เพื่อจะหลีกเลี่ยงอันตรายอันจะเกิดขึ้นเฉพาะหน้าความตายของนายทองเป็นผลใกล้ชิดกับเหตุแห่งการขับรถโดยประมาทของจำเลยๆ จึงผิดตามมาตรา 252 อ้างฎีกาที่ 418/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขับรถยนต์โดยประมาทแซงขึ้นหน้ารถยนต์คันที่นายล่องขับเป็นเหตุให้รถยนต์ที่จำเลยขับพลิกคว่ำลงข้างถนนทับเอานายทองผู้โดยสารถึงแก่ความตาย นายพร้อมและเด็กชายพันธ์บาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษ

จำเลยต่อสู้ว่าเหตุเกิดเพราะความแกล้งของนายล่อง รถจึงเบียดกระแทกกัน

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 252 ให้จำคุก 2 ปี ส่วนคำขอให้ถอนใบขับขี่รถยนต์ของจำเลยให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาอ้างคำพิพากษาฎีกาที่ 533/2487 สนับสนุนศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาจำเลยเฉพาะข้อ 3. ว่าเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

ที่จำเลยฎีกาว่าการที่รถจำเลยทับนายทองผู้อาศัยมาในรถจำเลยและกระโดดลงไปรถจึงทับ จำเลยไม่ควรต้องรับผิดนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าการที่นายทองโดดลงไปก็เพื่อจะหลีกเลี่ยงอันตรายอันจะเกิดขึ้นเฉพาะหน้า ในที่สุดนายทองต้องตายด้วยเหตุที่จำเลยขับรถโดยประมาทนั้น ความตายจึงเป็นผลใกล้ชิดกับเหตุแห่งการขับรถโดยประมาทของจำเลยตามคำพิพากษาฎีกาที่ 418/2481 ระหว่างอัยการจังหวัดตรังโจทก์ นายท้วม ลุ้งน้าน จำเลย ส่วนฎีกาที่จำเลยอ้างนั้นไม่ตรงกับคดีนี้

พิพากษายืน