คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 500/2498

จำเลยขับรถยนต์โดยประมาทเป็นเหตุให้ทับนายทองผู้โดยสารตาย แม้จะได้ความว่านายทองโดดลงไปรถจึงทับก็ตาม แต่การที่นายทองโดดลงไปนั้นก็เพื่อจะหลีกเลี่ยงอันตรายอันจะเกิดขึ้นฉะเพาะหน้า ความตายของนายทองเป็นผลใกล้ชิดกับเหตุแห่งการขับรถโดยประมาทของจำเลย ๆ จึงผิดตามมาตรา 252 อ้างฎีการที่ 418/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขับรถยนต์โดยประมาทแซงขึ้นหน้ารถยนต์คันที่นาส่องขับเป็นเหตุให้รถยนต์ที่จำเลยขับพลิกคว่ำลงข้างพนนทับเอานายทองผู้โดยสารถึงแก่ความตาย นายพร้อมและเด็กชายพันธ์บาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษ

จำเลยต่อสู้ว่าเหตุเกิดเพราะความแกล้งของนายส่อง รถจึงเบียดกระแทกกัน

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๒๕๒ ให้จำคุก ๒ ปี ส่วนคำขอให้ถอนใบขับขี่รถยนต์ของจำเลยให้ยก

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาอ้างคำพิพากษาฎีกาที่ ๕๓+/๒๔๘๗ สนับสนุนศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาจำเลยฉะเพาะข้อ ๓. ว่าเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

ที่จำเลยฎีกาว่าการที่รถจำเลยทับนายทองผู้อาศัยมาในรถจำเลยและกระโดดลงไปรถจึงทับ จำเลยไม่ควรต้องรับผิดนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าการที่นายทองโดดลงไปก็เพื่อจะหลีกเลี่ยงอันตรายอันจะเกิดขึ้นฉะเพาะหน้า ในที่สุดนายทองต้องตายด้วยเหตุที่จำเลยขับรถโดยประมาทนั้น ความตายจึงเป็นผลใกล้ชิดกับเหตุแห่งการขับรถโดยประมาทของจำเลย ตามคำพิพากษาฎีกาที่ ๔๑๘/๒๔๘๗ ระหว่างอัยการจังหวัดตรังโจทก์ นายท้วม ลุ้งน้าน จำเลย ส่วนฎีกาที่จำเลยอ้างนั้นไม่ตรงกับคดีนี้

พิพากษายืน