คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 501/2498

จำเลยใช้น้ำมันเชื้อเพลิงจุดเผารถยนต์ของผู้อื่นซึ่งมีคนนอนอยู่เป็นเหตุให้รถนั้นเสียหาย และไฟไหม้คนที่นอนในรถนั้นตาย ดังนี้จำเลยมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 185 และ 187 ตอน 2 อันบัญญัติให้ระวางโทษตามมาตรา 186 ตอนท้ายซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมตามกฎหมายลักษณะอาญา พ.ศ.2475 มาตรา 4-5 อันเป็นความผิดหลายบท ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 187 ตอน 2 ประกอบด้วยมาตรา 186 ตอนท้ายซึ่งเป็นบทหนัก

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยกับพวกสมคบกันใช้น้ำมันเชื้อเพลิงจุดเผารถยนต์ของนายวิรัช โดยมีนายครื้นหรือดำนอนอยู่ในนั้นจำเลยวางเพลิงจุดเผาดังกล่าวแล้ว โดยลักษณะอันน่ากลัวจะเป็นอันตรายแก่ผู้คนเคหสถานบ้านเรือนและทรัพย์ของผู้อื่นโดยเจตนา เพลิงไหม้ส่วนประกอบรถยนต์เสียหาย150 บาทและเป็นเหตุให้นายครื้นถูกเพลิงไหม้ตายเพราะพิษเพลิงไหม้นั้นขอให้ลงโทษ

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเชื่อว่าจำเลยกระทำผิดจริง พิพากษาว่าจำเลยมีผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 187 ประกอบด้วยมาตรา 186 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 4, 5 ซึ่งเป็นบทหนัก ให้จำคุกจำเลยตลอดชีวิต

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะบทความผิดว่าจำเลยผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 185 และมาตรา 187 ตอน 2 อันบัญญัติให้ระวางโทษตามมาตรา 186 ตอนท้ายซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายลักษณะอาญา พ.ศ. 2485 มาตรา 4, 5 อันเป็นความผิดหลายบท ให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา 187 ตอน 2 ประกอบด้วยมาตรา 186 ตอนท้ายซึ่งเป็นบทหนัก นอกจากแก้ไขนี้คงยืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าศาลทั้งสองวินิจฉัยชี้ขาดข้อเท็จจริงลงโทษจำเลยชอบแล้ว พิพากษายืน