คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 507/2479

ในคดีเรื่องฟ้องเท็จและเบิกความเท็จเป็นหน้าที่ของโจทก์จะต้องนำสืบให้ปราศจากความสงสัยว่าจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นเท็จแล้วนำมาฟ้องโจทก์ในคดีเรื่องก่อนและเบิกความประกอบคดี เพียงแต่คดีเรื่องก่อนจำเลยสืบไม่สมตามฟ้องศาลจึงพิพากษายกฟ้องจำเลยเสียเช่นนี้ยังลงโทษจำเลยมิได้

คดีได้ความว่าเดิมจำเลยในคดีนี้ได้เป็นโจทก์ยื่นฟ้องโจทก์เป็นจำเลยหาว่ายักยอกเงินของจำเลยไป ๑๐ บาท และต่อมาจำเลยได้เข้าเป็นพะยานในคดีนั้นเบิกความยืนยันฟ้องของตน ศาลได้ตัดสินว่าฟ้องของจำเลยเคลือบคลุม จึงให้ตัดสินยกฟ้องของจำเลยเสีย โจทก์ในคดีนี้จึงหวนกลับมาฟ้องจำเลยหาว่าฟ้องเท็จและเบิกความเท็จขอให้ลงโทษ

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าเพียงแต่ในคดีก่อนจำเลยในคดีนี้เป็นโจทก์สืบไม่สมตามฟ้องจะถือเป็นความผิดฐานเบิกความเท็จหรือฟ้องเท็จ เสมอมิได้โจทก์จะต้องนำสืบให้ปราศจายสงสัยว่าจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นเท็จแล้วนำมาฟ้องโจทก์ ในคดีก่อนนั้นและเบิกความเป็นพะยานประกอบคดี จึงพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์