คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 514/2480

คดีที่โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.249 นั้นแม้จำเลยจะให้การรับสารภาพศาลก็ต้องฟังพะยานโจทก์จนเป็นที่พอใจว่าได้กระทำผิดจริง เมื่อพะยานโจทก์ฟังไม่ได้ศาลต้องยกฟ้องโจทก์

โจทก์ฟ้องจำเลยสมคบกับพวกใช้มีดแทง ล.ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตาม ม.๒๔๙

จำเลยต่อสู้ว่า ล.ตีจำเลยก่อนจำเลยจึงแทง ล.๑ ทีเพื่อป้องกันตัว

ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยได้ให้การรับว่าได้ทำร้ายผู้ตายจริง แลจำเลยสืบไม่ได้ว่าได้ทำโดยป้องกัน จึงพิพากษาให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๕๑ มีกำหนด ๕ ปี

ศาลฎีกาเห็นว่า แม้จำเลยจะให้การรับว่าทำร้าย ล.โดยป้องกันก็ดี แต่โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๒๔๙ ซึ่งมีอัตราอย่างสูงเกินกว่า ๑๐ ปี ศาลจึงต้องฟังพะยานโจทก์จนกว่าจะพอใจว่าจำเลยได้ทำร้ายผู้ตายจริงตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม.๑๗๖ เสียก่อน เห็นว่าโจทก์สืบไม่ได้ว่าจำเลยได้เป็นผู้ทำร้าย ล.หรือสมคบกับผู้อื่นทำร้าย ล.จะยกเอาคำรับของจำเลยมาฟังลงโทษจำเลยไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์