คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 520/2491

ศาลพิพากษายกฟ้องของโจทก์ เพราะฟ้องของโจทก์ขาดองค์สำคัญแห่งความผิด แม้จะพิจารณาได้ความตามฟ้องก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ ดังนี้ ได้ชื่อว่าศาลพิพากษายกฟ้องเพราะการกระทำของจำเลยไม่เป็นผิดตามมาตรา 185 สิทธินำคดีมาฟ้องใหม่ ย่อมระงับไปตามมาตรา 39(4)

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพ แต่ปรากฏว่า ศาลเคยพิพากษายกฟ้องมาแล้ว โดยเห็นว่าข้อเท็จจริงที่บรรยายมาในฟ้องไม่เข้าเกณฑ์เป็นความผิดฐานทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพไปแล้ว ในคดีดำที่ ๗๙๑/๒๔๘๙

ศาลชั้นต้นจึงเห็นว่า ศาลได้พิพากษาเสร็จเด็ดขาดในความผิดซึ่งได้ฟ้องมาแล้ว โจทก์บรรยายข้อเท็จจริงเพิ่มเติมมาฟ้องในความผิดอันเดียวกันซ้ำอีกไม่ได้

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องเดิมของโจทก์ขาดองค์สำคัญแห่งความผิด แม้จะพิจารณาได้ความตามฟ้อง ก็ลงโทษจำเลยไม่ได้ ดังนี้ ได้ชื่อว่าการกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดดังมาตรา ๑๘๕ บัญญัติไว้ จึงต้องฟังว่าศาลพิพากษายกฟ้องตามมาตรา ๑๘๕ นั้น สิทธินำคดีมาฟ้องใหม่ย่อมระงับไปตามมาตรา ๓๙ (๔) จึงพิพากษายืน