คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 5235/2542

จำเลยกู้ยืมเงินโจทก์ 600,000 บาท โดยโจทก์ออกเช็คให้จำเลยไปเบิกเงินจากธนาคารครบถ้วนแล้ว ในการนี้จำเลยได้ลงลายมือชื่อไว้ที่ต้นขั้วเช็คให้โจทก์ ประกอบข้อความว่าได้รับเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ระบุว่าได้รับอะไร ข้อความดังกล่าวเขียนไว้ด้านหลังของต้นขั้วเช็ค ซึ่งด้านหน้าระบุชื่อจำเลย และจำนวนเงิน 600,000 บาท ข้อความ 2 ด้านอาจพอฟังประกอบกันได้ว่า ได้รับเช็คเงิน 600,000 บาท ไปเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่อาจฟังขยายความออกไปได้ว่าเป็นการรับเช็คที่กู้ยืมเงินหรือรับเงินที่กู้ยืม ดังนี้ เมื่อโจทก์ไม่มีหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสือ ย่อมต้องห้ามมิให้ฟ้องร้องตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 วรรคหนึ่ง

โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 15 สิงหาคม 2538 จำเลยทั้งสามกู้ยืมเงินโจทก์ 600,000บาท โดยตกลงชำระคืนภายใน 2 เดือน โจทก์ออกเช็คธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด(มหาชน) สาขาขอนแก่น ลงวันที่ 30 สิงหาคม 2538 สั่งจ่ายเงิน 600,000 บาท ให้จำเลยทั้งสามรับไปแล้ว และจำเลยทั้งสามนำเช็คไปเบิกเงิน 600,000 บาท จากธนาคารได้แล้ว เมื่อครบกำหนดจำเลยทั้งสามไม่ชำระเงินคืนโจทก์ ขอให้บังคับจำเลยทั้งสามร่วมกันชำระเงิน 600,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ

จำเลยทั้งสามขาดนัดยื่นคำให้การ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มีปัญหาวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่าโจทก์จะฟ้องบังคับจำเลยได้หรือไม่ ในปัญหาข้อนี้โจทก์นำสืบว่าจำเลยทั้งสามกู้ยืมเงินโจทก์ 600,000 บาท โจทก์ออกเช็คให้จำเลยทั้งสามไปเบิกเงินจากธนาคารได้ไปครบถ้วนแล้ว ในการนี้จำเลยที่ 1และที่ 2 ได้ลงลายมือชื่อไว้ที่ต้นขั้วเช็ค ประกอบข้อความว่าได้รับเรียบร้อยแล้ว ดังนี้เห็นว่า ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 653 วรรคหนึ่ง บัญญัติไว้ว่า การกู้ยืมเงินกว่า 50 บาทขึ้นไปนั้น ถ้ามิได้มีหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสืออย่างใดอย่างหนึ่งลงลายมือชื่อผู้ยืมเป็นสำคัญ ท่านว่าจะฟ้องร้องให้บังคับคดีหาได้ไม่ การกู้ยืมรายนี้มีหลักฐานเป็นข้อความเพียงว่า ได้รับเรียบร้อยแล้ว และลงลายมือชื่อจำเลยที่ 1 และที่ 2แต่ไม่ระบุว่าได้รับอะไร อย่างไรก็ดี ข้อความดังกล่าวเขียนไว้ด้านหลังของต้นขั้วเช็คซึ่งด้านหน้าระบุชื่อจำเลยที่ 1 และจำนวนเงิน 600,000 บาท ข้อความ 2 ด้าน อาจจะพอฟังประกอบกันได้ว่า ได้รับเช็คเงิน 600,000 บาท ไปเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่อาจจะฟังขยายความออกไปได้ว่า เป็นการรับเช็คที่กู้ยืมเงินหรือรับเงินที่กู้ยืม คดีจึงมีผลว่า โจทก์ไม่มีหลักฐานแห่งการกู้ยืมเป็นหนังสือ ย่อมต้องห้ามมิให้ฟ้องร้อง

พิพากษายืน