คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 524/2475

ที่ดิน จำนอง ป.พ.พ.ม.237 ลูกหนี้เอาที่ดินซึ่งโจทก์ยอกให้ไถ่การจำนองไปจำนองกับผู้อื่นโดยผู้รับจำนองรับไว้โดยสุจริตดังนี้โจทก์จะบอให้เพิกถอนจำนอง ตาม ม. 237 หาได้ไม่

โจทก์ฟ้องว่า ป.ท.จำเลยลูกหนี้โจทก์ได้ยักยอกเอาที่ดินไปจำนองไว้กับ ผ.จำเลยโดยสมยอม ขอให้เพิกถอนสัญญาตาม ป.พ.พ.ม. ๒๓๗

ศาลฎีกาฟังว่า ที่ดินรายนี้ ท.ท.จำเลยได้จำนองไว้แก่บิดาโจทก์ผู้รับมฤดกต่อมาจำเลยทั้ง ๒ ได้ฟ้องโจทก์ขอให้ไถ่การจำนองโจทก์ก็ยินยอม ภายหลัง ป.ท .ได้เอาไปจำนองกับ ผ.จำเลยเพื่อเอาเงินมาใช้หนี้โจทก์ทั้ง ผ.จำเลยก็รับจำนองไว้โดยสุจริตดังนี้ เห็นว่าคดีโจทก์ไม่เข้า ม. ๒๓๗ จึงให้ยกฟ้องโจทก์ ยืนตามศาลล่าง ทั้งสอง