คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 525/2477

จำเลยถูกจับเรื่องอื่นภายหลังเรื่องนี้ แต่ศาลตัดสินลงโทษเรื่องนั้นกอ่นเรื่องนี้ได้ชื่อว่าจำเลยต้องคำพิพากษาว่าได้กระทำผิดมาแล้วจะรอการลงอาชญา+เรื่องนี้ไม่ได้

ได้ความว่าจำเลยถูกจับเรื่องมีฝิ่นเถื่อนภายหลังคดีเรื่องนี้ แต่ศาลตัดสินลงโทษเรื่องมีฝิ่นไปก่อนแล้ว จึงพิพากษาคดีนี้ว่าจำเลยมีผิดตามกฎหมายลักษณอาชญามาตรา ๒๙๔ ข้อ ๒ ให้จำคุกคนละ ๑ ปี แลลดฐานปราณีตามมาตรา ๕๙ กึ่งหนึ่ง คงจำคุกคนละ ๖ เดือน แต่ให้รอการลงอาชญาไว้

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าแม้เรื่องจำเลยมีมูลฝิ่นจะได้ถูกจับภายหลังเรื่องลักทรัพย์นี้ แต่เมื่อศาลได้พิพากษาลงโทษเรื่องมีมูลฝิ่นไปกอ่น ก็ต้องถือว่าจำเลยได้เคยต้องคำพิพากษาว่าได้กระทำผิดมาแล้ว จะรอการลงอาชญาแต่ ป. จำเลยตามมาตรา ๔๑ ไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ยกข้อรอการลงอาชญา