คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 529/2517

บ้านของจำเลยถูกลอบวางเพลิง ไฟกำลังไหม้หน้าบ้านจำเลยออกมาจากบ้านถือปืนออกมาด้วย แสดงว่าจะยิงคนร้ายครั้นเห็นผู้ตายยืนอยู่ที่หน้าบ้านจำเลยก็สำคัญผิดคิดว่าเป็นคนร้ายที่มาลอบวางเพลิง จำเลยจึงยิงผู้ตาย ถือได้ว่าจำเลยกระทำไปเพื่อป้องกันทรัพย์ของจำเลย แต่ไม่ได้ความว่าผู้ตายกำลังทำอะไรแก่บ้านของจำเลยที่ถูกไฟไหม้ ไม่มีเหตุอันสมควรที่จำเลยจะต้องยิงผู้ตายจึงเป็นการเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกันทรัพย์

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้ใช้ปืนยิงนายวิจิตรหรือจิตร อินทรธนูโดยเจตนาฆ่า กระสุนปืนที่จำเลยยิงถูกนายวิจิตรหรือจิตรได้รับอันตรายแก่กายสาหัส และต่อมาได้ถึงแก่ความตายเพราะทนพิษบาดแผลที่ถูกจำเลยยิงไม่ได้ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288

จำเลยให้การว่า ยิงเพื่อป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยกระทำเพื่อป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยกระทำไปเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกันทรัพย์ พิพากษากลับว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 69 จำคุกจำเลย 2 ปี

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษตามฟ้อง จำเลยฎีกาขอให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า บ้านของจำเลยถูกลอบวางเพลิง ไฟกำลังไหม้หน้าบ้าน จำเลยออกมาจากบ้านถือปืนออกมาด้วย แสดงว่าจะยิงคนร้ายครั้นเห็นผู้ตายยืนอยู่ที่หน้าบ้านจำเลย ก็สำคัญผิดคิดว่าเป็นคนร้ายที่มาลอบวางเพลิง จำเลยจึงยิงผู้ตาย ถือได้ว่าจำเลยกระทำไปเพื่อป้องกันทรัพย์ของจำเลย แต่ไม่ได้ความว่าผู้ตายกำลังทำอะไรแก่บ้านของจำเลยที่ถูกไฟไหม้ ไม่มีเหตุอันสมควรที่จำเลยจะต้องยิงผู้ตายจึงเป็นการเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกันทรัพย์

พิพากษายืน