คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 530/2480

ตอนต้นพระธรรมนูญศาลยุตติธรรม พ.ศ.2477 ม.22(2) อำนาจศาลแขวงในคดีที่จำเลยกระทำผิดหลายกะทงซึ่งแต่ละกะทงเป็นความผิดมีอัตราโทษอย่างสูงไม่เกิน 3 ปี แม้โทษทุกกะทงรวมกันจะเกินกว่า 3 ปี ก็อยู่ในอำนาจของศาลแขวงที่จะพิจารณาพิพากษาได้

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยสมคบกันทำร้ายร่างกาย ส.มีบาดเจ็บ และบังอาจต่อสู้เจ้าพนักงานในขณะที่เข้าจับกุม ขอให้ลงโทษตาม ม.๑๒๐ ตอนต้น ๒๕๔-๗๒-๖๓

ศาลแขวงพระนครใต้ เห็นว่าโจทก์กล่าวหารวมความผิดเป็น ๒ กะทง โทษอย่างสูงกะทงละ ๒ ปี รวม ๒ กะทงสูงถึง ๔ ปีเกินอำนาจศาลแขวงที่จะพิจารณาได้

ศาลฎีกาเห็นว่าตามฟ้องโจทก์กล่าวหาว่าจำเลยทำผิดหลายกะทงต่างกรรมต่างวาระกันซึ่งโจทก์มีอำนาจที่จะฟ้องมาในฟ้องฉะบับเดียวกัน หรือจะแยกคนละฉะบับก็ได้และศาลจะพิจารณารวมกันไม่หรือจะสั่งให้แยกพิจารณาก็ได้ เห็นว่าในการวินิจฉัยว่าคดีใดมีอัตราโทษตามที่กฎหมายกำหนดไว้ในพระธรรมนูญศาลยุตติธรรม ม.๒๒(๒) นั้นต้องแยกพิจารณาอัตราโทษสำหรับความผิดแต่ละกะทงต่างหากจากกัน คดีนี้จึงอยู่ในอำนาจศาลแขวงที่จะรับไว้พิจารณาได้ จึงยกคำพิพากษาศาลล่างทั้ง ๒ ให้ศาลแขวงพระนครใต้ รับพิจารณาคดีนี้ต่อไป