คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 531/2501

แม้ในคำร้องจะมิได้กล่าวว่าทรัพย์ที่ร้องขัดทรัพย์เป็นของภรรยาผู้ร้องแต่ในชั้นพิจารณานำสืบได้ความว่าเป็นทรัพย์ของภรรยาผู้ร้องก็ถือได้ว่าผู้ร้องมีสิทธิร้องขัดทรัพย์ทรัพย์ของภรรยาได้ (ประชุมใหญ่ครั้งที่ 4/2501)

ผู้ร้องฯ ว่าทรัพย์ที่ยึดไว้ในคดีเป็นของผู้ร้องและผู้ร้องครอบครองอยู่ ขอให้ศาลสั่งถอนการยึด

โจทก์ให้การแก้ว่าทรัพย์ที่ยึดเป็นของนางเจริญจำเลย

ศาลล่างทั้งสองฟังต้องกันว่าทรัพย์ 8 รายการในคำร้องเป็นของผู้ร้องและนางรัตนาภริยาผู้ร้อง ผู้ร้องมีส่วนเป็นเจ้าของร่วมด้วยย่อมมีสิทธิร้องขัดทรัพย์ได้ จึงมีคำสั่งให้ถอนการยึดเฉพาะทรัพย์ที่เชื่อว่าเป็นของผู้ร้องและภริยาส่วนทรัพย์อื่นให้ยกเสีย

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาคงฟังข้อเท็จจริงว่า ทรัพย์ทั้ง 8 รายการนั้นเป็นของผู้ร้องและภริยาผู้ร้อง อยู่ในความครอบครองของผู้ร้อง ส่วนปัญหาข้อกฎหมายที่ว่าผู้ร้องไม่ได้กล่าวในคำร้องว่าทรัพย์พิพาทเป็นของนางรัตนาภริยาผู้ร้องนั้น ศาลฎีกาโดยมติที่ประชุมใหญ่เห็นว่าทรัพย์ระหว่างสามีภรรยาเป็นสินบริคณซึ่งสามีมีอำนาจจัดการตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1468, 1469 ผู้ร้องมีสิทธิที่จะร้องในเรื่องทรัพย์เหล่านี้ได้พิพากษายืน