คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 532/2488

ผู้ได้รับอนุญาตให้ทำการค้าสุราซื้อสุราจากผู้ไม่มีอำนาจขาย แม้เป็นสุราของรัฐบาลก็มีความผิด

ข้อเท็จจริงที่จำเลยมิได้ยกขึ้นคัดค้านในชั้นอุทธรณ์นั้น จำเลยจะฎีกาคัดค้านในปัญหาข้อเท็จจริงนั้นไม่ได้

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ ซึ่งไม่ได้รับอนุญาตให้จำหน่ายสุราได้ตามกฎหมายบังอาจขายสุราตราแมวคู่ของรัฐบาลให้แก่จำเลยที่ ๒ และจำเลยที่๒ ซึ่งได้รับอนุญาตให้จำหน่ายน้ำสุราของรัฐบาล บังอาจซื้อน้ำสุราจากจำเลยที่ ๑ โดยรู้อยู่แล้วว่าจำเลยที่ ๑ เป็นผู้ไม่มีอำนาจขาย ขอให้ลงโทษ

จำเลยที่ ๑ ให้การรับสารภาพ จำเลยที่ ๒ ให้การต่อสู้ว่า ได้ซื้อสุราไว้จริง แต่มีเหตุอันควรเชื่อว่าจำเลยที่ ๑ มีอำนาจจำหน่ายสุราได้โดยชอบ

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลย

จำเลยที่ ๒ ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงไม่ได้เพราะจำเลยไม่ได้อุทธรณ์คัดค้านข้อเท็จจริงที่ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยที่ ๒ ได้ซื้อสุราจากจำเลยที่ ๑ โดยรู้อยู่แล้วว่าจำเลยที่ ๑ ไม่มีอำนาจขาย ส่วนในปัญหาข้อกฎหมาย ศาลฎีกาเห็นว่า ตามมาตรา ๓๕ พระราชบัญญัติภาษีชั้นใน จุลศักราช ๑๒๔๘ ที่ศาลล่างยกมาลงโทษจำเลยมีข้อความชัดว่า ห้ามไม่ให้เจ้าของร้านขายสุราซื้อน้ำสุราจากบุคคลที่ไม่มีอำนาจขายไม่มีทางจะตีความไม่ได้ กฎหมายประสงค์ห้ามแต่ฉะเพาะการซื้อน้ำสุราที่ผิดกฎหมาย พิพากษายืนให้ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์