คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 538/2479

จำเลยรับเงินที่เก็บได้ไว้มากแต่ลงบัญชีว่าได้รับไว้น้อยกว่านั้นแล้วเบียดบังเอาเงินจำนวที่แตกต่างกันนั้นไว้เป็นประโยชน์ส่วนตัวเสีย ต้องมีความผิดฐานยักยอก กระทำผิดคราวเดียวแต่เป็นการละเมิดกฎหมายหลายบทต้องลงอาญาตามบทที่หนักแต่บทเดียว

คดีได้ความว่าจำเลยเป็นครูโรงเรียนมีหน้าที่ออกใบเสร็จเก็บเงินจากนักเรียนและร้านขายอาหาร จำเลยได้ออกใบเสร็จเก็บเิงนทางปลายขั้วมากและจดลงทางปลายขั้วน้อยกว่าเก็บได้จริง และได้ยักยอกเงินไว้ ๑๕๗ บาท ๕๐ สตางค์

ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยฐานจดแจ้งรายการเท็จตามมาตรา ๒๓๐

ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยควรมีผิดฐานยักยอกอีกกะทงหนึ่งตามมาตรา ๓๑๙(๑) พิพากษาให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๓๑๙(๑)อีกกะทงหนึ่ง

ศาลฎีกาตัดสินว่าการที่จำเลยมีหน้าที่ส่งเงินแก่ครู่ใหญ่ทุกวัน และเจตนาเอาเงินไว้ใช้เอง ย่อมเกิดเป็นความผิดฐานยักยอกโดยบริบูรณ์ จำเลยย่อมได้ชื่อว่ากระทำความผิดในคราวเดียวกันและเลมิดกฎหมายหลายบทเพราะไม่ปรากฎว่าจำเลยได้ยักยอกก่อนจดต้นขั้วเท็จนั้น ตามมาตรา ๗๐ จำเลยต้องได้รับโทษหนักตามมาตรา ๒๓๐ แต่บทเดียว จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น