คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 539/2497

โจทก์ยื่นคำร้องขอจับจองที่ดินต่อคณะกรมการอำเภอจำเลยคัดค้าน คณะกรรมการอำเภอจึงยกคำร้องโจทก์เสียเช่นนี้นับว่าสิทธิจับจองที่ดินของโจทก์ตาม พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดินถูกโต้แย้ง โจทก์มีสิทธิที่จะฟ้องจำเลยได้

โจทย์ฟ้องว่า โจทก์ได้ยื่นคำร้องขอจับจองที่ดินรถร้างว่างเปล่าที่ตำบลเหมืองแก้ว อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ จำเลยได้คัดค้านต่อคณะกรมการอำเภอว่าจำเลยได้ครอบครองทำประโยชน์อยู่ เป็นเหตุให้คณะกรมการอำเภอคำร้องโจทก์เสีย จึงขอให้ศาลห้ามไม่ให้จำเลยเกี่ยวข้อง

จำเลยต่อสู้ว่าไม่ใช่ที่รกร้างว่างเปล่าจำเลยทำประโยชน์ตลอดมาและตัดฟ้องว่า โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้อง

ศาลชั้นต้นงดสืบพยาน แล้ววินิจฉัยว่า โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้อง ให้ยกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ดำเนินการพิจารณาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าโจทก์มีสิทธิจับจองที่รกร้างว่างเปล่าได้ ตาม พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดินฉบับที่ ๖ พ.ศ. ๒๔๗๙ เมื่อจำเลยคัดค้านจนเป็นเหตุให้เจ้าพนักงานระงับการออกใบเหยียบย่ำให้โจทก์ จึงนับว่ามีการโต้แย้งสิทธิขึ้นแล้วโจทก์ย่อมมีสิทธิฟ้องจำเลยได้ พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์